بی‌مسئولیتی مدیران اینبار در دانشگاه امیرکبیر منجر به فوت یک دانشجو شد. به گزارش دانشجویان در روز ۱۰ خرداد، #بصیر_ابراهیم‌پور دانشجوی ورودی ۹۸ مکانیک، در دانشگاه دچار حمله قلبی می‌شود. در نتیجه این اتفاق ناگوار، دانشجویانْ اورژانسِ دانشگاه را مطلع می‌سازند اما در کمال ناباوری اقدامی از سمت اورژانس صورت نمی‌گیرد و گفته می‌شود پس از سپری شدن حدود ۴۵ دقیقه یک آمبولانس از خارج دانشگاه برای رسیدگی به حال دانشجو وارد دانشگاه می‌شود. این امر در حالی رخ داده‌است که این مرکز فوریت‌های پزشکی در داخل دانشگاه مستقر است و در فاصله‌ای بسیار نزدیک به محل وقوع حادثه قرار داشته‌است. تاخیر در رسیدگی به وضعیت این دانشجو مسئله‌ای حاشیه نیست بلکه بازی با جان دانشجو است. چه‌بسا اگر اورژانس در همان دقایق ابتدایی به وضعیت دانشجو رسیدگی می‌کرد، اکنون بصیر ابراهیم‌پور زنده بود.
واکنش ریاست و هیئت رئیسه دانشگاه به این موضوع بسیار سریع‌تر از آنچه پیش‌بینی میشد رخ داد. این افراد که خود یکی از اصلی‌ترین مقصرین این مرگ دانشجو بودند، در کمال بی‌شرمی در بیانیه‌ای ابراز تاسف کرده و سعی در ساده‌سازی ماجرای فوت این دانشجو داشتند. وقاحت این افراد به حدی است که در این بیانیه به دروغ اذعان کرده‌اند که اورژانس دانشگاه توانسته به موقع سر صحنه حاضر شود و دانشجو را به بیمارستان منتقل کند.
لازم به ذکر است، این اتفاق درحالی رخ می‌دهد که دانشجویان چندیدن‌بار وضعیت نابسامان اورژانس دانشگاه را به مسئولین گزارش داده‌بودند اما گویا هرگز سلامتی دانشجو اولویت این افراد نبوده است. در چندماه اخیر شاهد نصب دوربین‌های متعدد در سطح دانشگاه بودیم. نیروهای حراست در این مدت چندبرابر شده‌اند و در هر گوشه و کنار دانشگاه گشت می‌زنند. اما اندکی از این بودجه سهم دانشجو و زیست دانشجو نشده است.
این اتفاق مسبوق به سابقه است و چندی پیش هم در دانشگاه زنجان شاهد چنین اهمال‌کاری‌ای بودیم که به فوت یک دانشجو انجامید. بنظر می‌رسد با استقرار مدیران خودکامه در دانشگاه‌ها به مثابه بازوی سرکوب و از سمت دیگر تضعیف شوراهای صنفی به عنوان نهاد منسجم‌کننده و نظام‌بخش مطالبات دانشجویی، بیش از پیش شاهد این قبیل اتفاقات خواهیم بود.