۱۴ خرداد ۱۳۸۴ اولین مجمع عمومی سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه برگزار شد.
از دقایق اولیه بامداد ۱۳خرداد نیروهای انتظامی و امنیتی با حضور گسترده، تمامی کوچه‌های اطراف محل سندیکا واقع در میدان حسن آباد تهران را مسدود و اقدام به دستگیری چند تن از اعضای حاضر در سندیکا کرده بودند.
آن‌ها همچنین هرگونه تردد در محدوده‌ی دفتر سندیکای کارگران شرکت واحد را نیز تحت کنترل خود در آورده بودند تا بتوانند از برگزاری اولین مجمع و انتخابات آزاد سندیکا جلوگیری کنند.
البته نزدیک به یک ماه پیش از برگزاری مجمع در روز ۱۹ اردیبهشت ماه سال ۸۴، عوامل شورای اسلامی کار شرکت واحد به همراه تعدادی از اعضای اصلی خانه کارگر با حمایت و پشتیبانی عوامل امنیتی و نیروهای انتظامی و همچنین به کارگیری گروهی از چماقداران به محل سندیکا حمله‌ور شدند و درب ورودی و وسایل موجود در دفتر سندیکا را شکستند و در ادامه، اعضای داخل دفتر سندیکا را مورد ضرب و شتم قرار دادند تا شاید بتوانند از شکل گیری مجدد سندیکا جلوگیری به عمل آورند.
اما این اقدامات سرکوبگرانه تنها سبب شد تا سندیکای کارگران شرکت واحد، مجمع و انتخابات آزاد خود را زودتر از موعد و در روز ۱۳ خردادماه ۱۳۸۴ برگزار کند.
ایستادگی و مقاومت رانندگان و دیگر کارگران شرکت واحد در آن روز در میدان حسن‌آباد تهران در زمین واقعی و تنها با اتکا به قدرت حضور و آگاهی کارگران باعث عقب‌نشینی عوامل امنیتی گردید تا آنجا که وادار شدند انتخابات را به رسمیت بشناسند و هم چنین کارگران بازداشتی شرکت واحد را در همان ساعت آزاد کنند.
این انتخابات تا ساعت ۳ بامداد روز ۱۴ خرداد ادامه داشت تا آنکه تعدادی از عوامل امنیتی که شاهد حضور پرشور کارگران برای رای دادن در ساعات اولیه ۱۴ خرداد بودند با تهدید به جمع‌آوری صندوق‌های رای باعث شدند تا هیئت موسس از ادامه انتخابات خودداری کند، و اعضای برگزار کننده برای حفظ صندوق‌های رای از کارگرانی که اصرار به ادامه رای‌گیری داشتند، درخواست کردند که محل رای‌گیری را ترک کنند.
از همان ساعات پایان انتخابات شمارش آرا شروع شد و اعضای هیئت مدیره و علی‌البدل بر اساس رای کارگران تعیین گردید.
مبارزات خستگی‌ناپذیر، مستقل و مستمر سندیکای کارگران شرکت واحد دستاوردهای بیشماری در پی داشته است: از جمله افزایش دستمزد کارگران، پیگیری مستمر حق مسکن و حق ناهار و تهیه لباس کامل برای رانندگان و پرداخت روزانه‌ی کیک و شیر و غیره. ذکر این نکته اهمبت دارد که این دستاوردها در افزایش حقوق و … برای ۱۶۰۰۰ پرسنل شرکت واحد صورت گرفت.
باید اذعان نمود که نمی‌توان تاثیر مبارزات و دستاوردهای سندیکای کارگران شرکت واحد را بر طبقه کارگر کشور نادیده گرفت. چنانچه که تعدادی از کارگران هفت‌تپه نیز با همیاری سندیکای واحد و در کنار دیگر اشکال تشکل یابی کارگری اقدام به تشکیل سندیکا کردند. در واقع احیای این دو سندیکا خون تازه‌ای را در رگ‌های طبقه کارگر ایران در آن سال‌ها به جریان انداخت.
با گذشت سال‌ها فراز و نشیب، همچنان فشارها بر اعضای سندیکای کارگران شرکت واحد ادامه دارد و از همان ابتدای تشکیل این سندیکا تا به امروز، اعضا مورد تهدید و احضار و اخراج از کار و زندان و آزار و اذیت توسط عوامل امنیتی قرار گرفته‌اند. به طوری که، تا به امروز ده‌ها تن از اعضای این سندیکا در طی ۱۸ سال گذشته بارها احضار، اخراج، بازداشت و به زندانهای طویل‌المدت محکوم شده‌اند و دائما تحت تعقیب عوامل امنیتی قرار گرفته‌اند. رضا شهابی و حسن سعیدی دوعضو این سندیکا بیش از یک سال است که با اتهامات واهی دوران محکومیت ۶ ساله‌ی خود را می گذرانند، و در همین حال شخصا حدود ۸ ماه است که بلاتکلیف در زندان و در بازداشت موقت به سر می برم و منتظر صدور حکم از سوی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب می باشم.
سیزدهم خرداد ۱۳۸۴ یاد آوری مهمی در تاریخ کارگری چهل سال گذشته است. عوامل امنیتی به وضوح نشان داده‌اند که هرگز تحمل پذیرفتن تشکل‌های مستقل و آزاد را نداشته‌اند. کما اینکه سناریو‌سازی برای کارگران و معلمان مستقل در سال ۱۴۰۱ با اتهام واهی ارتباط با اتباع بیگانه، تاییدی بر این مدعا است.
اما کارگران شرکت واحد و هفت تپه، معلمان و دیگر کارگران مبارز و حق‌طلب با ایستادگی و مقاومت و همبستگی نشان داده اند که نه تنها می‌شود با اتحاد و آگاهی در مقابل فشارها ایستادگی کرد، بلکه کارگران با سازماندهی تشکیلات مستقل خود می‌توانند دست آوردهای بیشماری را بدست آورده و برای شرایط بهتر مبارزه کنند.
داود رضوی
زندان اوین اندرزگاه ۶
چاره کارگران وحدت و تشکیلات
۱۳ خرداد ۱۴۰۲