بر اساس گزارشات دانشحویان #دانشگاه_باهنر_کرمان، در روز شنبه ۶ خرداد، طی چاقوکشی فردی، یک دانشجوی دختر داخل دانشگاه صدمه‌ی جدی دیده است و در حال حاضر در بیمارستان و بخش مراقبت‌های ویژه به‌سر می‌برد.
گفته می‌شود فرد ضارب یکی از دانشجویان پسر است. همچنین گمان می‌رود انگیزه وقوع این امر، مسائل «ناموسی» بوده باشد. فجایعی که همواره در یک سمت آن، دختری قربانی می‌شود. در این حادثه نیز به گفته شاهدین، به این دانشجوی دختر چهار ضربه چاقو وارد شده است و این درحالی است که حراست این دانشگاه طی این واقعه در انفعال محض به‌سر می‌برده‌است تا جایی که در نهایت خود دانشجوبان توانسته‌اند مانع از صدمه رساندن بیشتر فرد ضارب شوند.
همچنین حراست هیچگونه مسئولیتی در قبال این رخداد را قبول نکرده است. حراست درست در زمان وقوع این فاجعه، در حال بازرسی لباس دختران بود. مبادا تار مویی، دانشگاهی را بی‌آبرو نکند.
آنچه در این بین نباید مغفول بماند، انفعال حراست در قبال این فاجعه است. بنظر می‌رسد مسئله حجاب دیگر صرفا اولویت حراست نیست بلکه تنها مسئله و وظیفه آن است. بر اساس گزارش‌های پیشینی که منتشر کرد‌یم، کار در دانشگاه‌ها به جایی رسیده است که به دانشجویان پسر هم بدلیل آنچه «پوشش نامناسب و اشتباه گرفته شدن با خانم‌ها» خوانده می‌شود، کمیته‌ای می‌شوند. با این اوصاف بنظر می‌رسد خود دانشجویان بهتر می‌توانند وظیفه حراست/حفظ در دانشگاه را به انجام برسانند.
همچنان که پس از اعتراضات دانشجویی شاهد افزایش بودجه، افزایش قدرت و جذب گسترده نیرو در حراست‌ها بوده‌ایم، این پرسش مطرح می‌شود که وظیفه اصلی حراست در دانشگاه‌ها چیست؟ نتیجه این هزینه‌ها چه بوده است؟ چراکه همچنان شاهد آن هستیم که در دانشگاه‌ها افراد لباس‌شخصی تردد می‌کنند، از دانشجویان عکس می‌گیرند، با آن‌ها درگیر می‌شوند و حراست هیچ مسئولیتی در قبالشان نمی‌پذیرد. گویا حراست نه مسئولیتی در قبال اراذل و اوباش اطراف دانشگاه دارد و نه در داخل دانشگاه. وظیفه کنونی حراست صرفا متوجه پوشش دانشجویان است. اگر خطری شما را تهدید کرد، کافیست حجاب خود را بردارید، بی‌درنگ مامورین حراست در صحنه حاضر خواهند شد.
لازم به ذکر است مسئولیت تمامی آسیب‌های وارده به این دانشجو بر گردن حراست است. بدیهی است ادامه این رویه در دانشگاه‌ها درنهایت به ضرر همه دانشگاهیان خواهد بود.