به نام زن، زندگی، آزادی
سرکوب در دانشگاه جاری‌ست.
در ماه‌های اخیر هر روز شاهد آن بوده و هستیم که حراست دانشگاه دانشجویان را به بهانه‌های مختلف، وقیحانه مورد آزارواذیت قرار می‌دهد و مسئولین دانشگاه با کمیته‌های انضباطی در تلاش‌اند تا ارعاب و ترس را بر دانشگاه چیره کنند.
آنچه در این روزها شاهد هستیم، تلاشی مذبوحانه برای سرکوب دانشجویان است؛ ضرب‌وشتم‌های مکرر حراست، آزارواذیت دانشجویان در محیط دانشگاه، امنیتی کردن فضای دانشگاه و در نهایت برگزاری کمیته‌های انضباطی و صدور احکام تعلیق. «اولیای» دانشگاه که همواره خود را حافظ حقوق دانشجویان معرفی می‌کنند و ادعای جایگاه پدری برای آن‌ها دارند یا وقوع چنین جنایاتی را انکار کرده و یا بر این سرکوبگری‌ها مهر تأیید می‌کوبند. به راستی که پدران جالبی داریم.
از ابتدای جنبش «زن، زندگی، آزادی» دانشگاه از ابزار جدیدی برای سرکوب هرچه بیشتر دانشجویان استفاده کرده است: دانشجویان در کمیته‌های انضباطی‌ای که به موجب شیوهنامه جدید و ظالمانه مصوب سال ۱۴۰۱ دست مسئولین دانشگاه را برای سرکوب از پیش بازتر کرده بود، با اتهاماتی واهی در حال محکوم شدن به احکامی سبک و سنگین هستند؛ از تذکرات متعدد کتبی و تعلیق به بهانه عدم رعایت شئون دانشجویی و پوشش اسلامی گرفته تا اخراج و محرومیت ۵ ساله از تحصیل. همگام با کمیته انضباطی، نیروهای حراست با گشت‌زنی، فیلمبرداری و آزار کلامی و فیزیکی فضای دانشگاه را در این چند ماه برای دانشجویان ناامن ساخته‌اند و به همراه برخی مسئولین دانشکده‌ها شدیدتر از گذشته به پرونده‌سازی برای دانشجویان مشغول‌اند. با آن که قوانین مصوب در شیوهنامه سال ۱۴۰۱ آشکارا ناعادلانه و قوانینی تماما علیه دانشجویان است که تنها هدف از آن‌ها امنیتی‌تر کردن فضای دانشگاه‌هاست، اما گویا این برای حراست دانشگاه کافی نیست و حراست در هم‌دستی با مسئولان دانشگاه برای سرکوب بیشتر دانشجویان حتی از این قوانین ناعادلانه نیز تخطی کرده و پا را فراتر می‌گذارد. نماد آموزش عالی کشور بازیچه دست افرادی شده است که کمترین جایگاهی برای دانشجو قائل نیستند و او را بنده حلقه به گوش خود می‌پندارند.
اکنون ما، جمعی از دانشجویان دانشگاه تهران، اعلام می‌کنیم که از راه آمده برنمی‌گردیم و در برابر چنین شرایطی سکوت نمی‌کنیم و نخواهیم کرد.
خواسته ما دانشجویان که اکنون و اینجا در مقابل شما حضور یافته‌ایم و همچنین بسیاری دیگر از دانشجویان در دانشگاه، به شرح زیر است:
۱-ابطال تمامی احکام ظالمانه صادره از کمیته‌های انضباطی طی ماه‌های گذشته.
۲-لغو تمامی کمیته‌های انضباطی‌ای که برای حجاب، تجمع و دیگر اتهامات امنیتی برگزار شده یا می‌شوند.
۳- پایان دادن به گشت‌زنی و آزارواذیت حراست در صحن دانشگاه.
ما بیان می‌داریم که تا زمانی که مسئولان، کمیته انضباطی و حراست دانشگاه تهران، با تحقق مطالبات فوق، اعمال امنیتی و ضددانشجویی خود را که هدفی جز قدرت‌نمایی و ایجاد فضای خفقان در دانشگاه ندارد، متوقف نکنند، به هر طریق ممکن به اقدامات اعتراضی خود ادامه داده و اجازه نخواهیم داد با عادی‌سازی سرکوب، دانشگاه به روند عادی خود بازگردد.
گزارشی از تحصن ۳۰ اردیبهشت
در ظهر روز ۳۰ اردیبهشت، جمعی حدودا ۶۰ نفره از دانشجویان دانشکده‌های مختلف دانشگاه تهران با حضور در باشگاه دانشجویان حدود دو ساعت مقابل دفتر علیرضا وجهی، معاون دانشجویی دانشگاه تهران و از اعضای کمیته انضباطی، دست به تحصن اعتراضی زدند. پس از حضور وجهی، دانشجویان با تحویل بیانیه‌ی خود به او به بیان مطالبات و اعتراضات خود پرداختند. سه خواسته‌ی مطرح شده در این بیانیه عبارت‌اند از:
۱) ابطال تمامی احکام ظالمانه صادره از کمیته‌های انضباطی طی ماه‌های گذشته.
۲) لغو تمامی کمیته‌های انضباطی‌ای که برای حجاب، تجمع و دیگر اتهامات امنیتی برگزار شده یا می‌شوند.
۳) پایان دادن به گشت‌زنی و آزار و اذیت حراست در صحن دانشگاه.
در این تحصن، نسبت به سرکوب هر روزه دانشگاه علیه دانشجویان و برپایی کمیته‌های انضباطی اعتراض شد. دکتر وجهی که در طول مدت اعتراض دانشجویان سعی در توجیه اقدامات سرکوبگرانه دانشگاه داشت، در مقابل خواست دانشجویان برای لغو کمیته‌ها و توقف این رویه‌ی سرکوبگرانه با دفاع از اجرای قانون اظهار داشت که با اقداماتی از این دست، آن‌ها از موضع اجرای قانون کوتاه نیامده و این اقدامات اعتراضی اشتباه است و بی‌اثر خواهد بود. اما دانشجویان با پافشاری بر خواسته‌های خود تحصن را حدود دو ساعت ادامه دادند. در نهایت پس از حضور ایزدیار، رئیس حفاظت فیزیکی دانشگاه تهران و پرخاش، عصبانیت و نگرانی شدید وجهی پس از آگاهی از انتشار خبر و عکس تحصن در رسانه‌ها، پس از گذشت دو ساعت این تحصن به عنوان اولین مرحله از اقدامات اعتراضی این گروه از دانشجویان، پایان یافت.
دانشجویان حاضر در تحصن در پایان بیانیه خود متذکر شده‌اند تا زمانی که مسئولان دانشگاه، حراست و کمیته انضباطی اقدامات سرکوبگرانه و ضددانشجویی خود را متوقف نکنند به اقدامات اعتراضی خود ادامه داده و اجازه نخواهند داد تا دانشگاه در سکوت نسبت به این وقایع به روند عادی خود بازگردد.