پیرو فراخوان شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران، مبنی بر تجمع ۱۹ اردیبهشت، فرهنگیان۳۲ شهر در سراسر کشور، به خیابان آمدند تا بار دیگر خواسته‌های به‌حق خود را فریاد بزنند.
سال‌های مدیدی است که آموزش و پرورش در اولویت هیچ‌کدام از دولت‌ها قرار ندارد، طی این سال‌ها سهم آموزش و پرورش از درآمد ناخالص ملی، به پایین‌ترین سهم خود، در دوران پس از انقلاب رسیده است و از این بودجه ناچیز ۹۷.۷ دهم درصد صرف حقوق پرسنل و ۲.۳ دهم درصد آن صرف کیفیت بخشی می‌شود. این مطلب بدان معناست که اصل سی‌ام قانون اساسی که آموزش برابر و رایگان را برای دانش آموزان در نظر گرفته، عملا تعطیل شده‌است.
در این میان افزایش حقوق فرهنگیان شاغل و بازنشسته نیز، متناسب با نرخ تورم افزایش نداشته و عدم توازن در افزایش حقوق و دستمزد، با هزینه‌های زندگی، سفره فرهنگیان را هر روز کوچکتر کرده و آن‌ها را مجبور کرده که به مشاغل دوم و سوم روی آورند.
در این میان کانون‌ها و انجمن‌های صنفی فرهنگیان که در قالب شورای هماهنگی پیگیر معضلات آموزشی کشورند، طی بیست سال گذشته، به شکل‌های گوناگون (اخراج، تبعید، زندان، کسر حقوق، بازنشستگی پیش از موعد و…) مورد آزار قرار گرفته‌اند. با این حال، شورای هماهنگی هیچ‌گاه از مواضع به‌حق خود (حقوق معلمان و دانش‌آموزان) عقب نشینی نکرده و همچنان بر خواسته‌های به‌حق این دو قشر اصرار می‌ورزد.
در پایان لیست شهرهایی که در روز سه شنبه ۱۹ اردیبهشت ۴۰۲ به فراخوان شورای هماهنگی پاسخ مثبت داده‌اند ذکر می‌گردد، امید که گوش شنوایی برای شنیدن خواسته‌های به‌حق فرهنگیان پیدا شود:
۱-هرسین
۲-اراک
۳-اهواز
۴شوش
۵-تربت حیدریه
۶-همدان
۷-اسلام‌آباد غرب
۸-سنندج
۹- قزوین
۱۰- تاکستان
۱۱- کرمانشاه
۱۲- جلفا
۱۳- بجنورد
۱۴- رشت
۱۵- آبدانان
۱۶-سقز
۱۷- بابل
۱۸- اردبیل
۱۹- اصفهان
۲۰ – مریوان،
۲۱-ساری
۲۲- یاسوج
۲۳- مشهد
۲۴- بهمئی
۲۵-الیگودرز
۲۶-شیروان
۲۷-بوشهر
۲۸-کازرون
۲۹-تهران
۳۰- نورآباد ممسنی
۳۱- شیراز
۳۲- دیواندره