امروز ۴ نفر از فعالان صنفی مریوان به دادسرای مریوان احضار شدند تا بر همگان عیان شود که عفو عمومی کلاه گشادی است که حاکمیت می خواهد سر جامعه بگذارد اما این کلاه آنقدر گشاد ست که زلف و گیسو را با هم عریان کرده است.
آزادی محمد حبیبی معلم زندانی و فعال صنفی معلمان با عفو برای منحرف کردن اذهان عمومی از تمرکز به جو امنیتی حاکم بر فعالیت صنفی معلمان می باشد.
امروز همزمان با آزادی محمد حبیبی ، ۴ نفر از فعالین صنفی مریوان، تحسین مصطفی، آرام محمدی ، سیوان سلیمان و آرام قادری با اتهام تبلیغ علیه نظام به دادسرای مریوان احضار شدند.
حاکمیت قصد دارد با فضا سازی وانمود کند که فضای امنیتی و فشار بر فعالان معلمی را برداشته است اما در عمل فشار بر فعالان صنفی معلمان را بیشتر و بیشتر کرده است.
در واقع عفو عمومی هیچ محلی از اعراب ندارد زیرا عفو زمانی معنی دارد که مجرمی وجود داشته باشد در حالی که معلمان مرتکب هیچ جرمی نشده اند عفو چه معنی دارد؟
حاکمیت با تداوم سیاست هویج و چماق قصد دارد سلطه خود بر جامعه را حفظ کند.
از طرفی با شعار عفوی که در واقع عفو نیست از سویی دیگر با تداوم حفظ فشار و پرونده سازی برای فعالان اجتماعی می خواهد تظاهر به کنترل جامعه کند.
آزادی زندانیان و پرونده سازی جمع نقیضی است با هدف عادی جلوه دادن اوضاع اما به هیچ وجه اوضاع عادی نیست زیرا تهدید و فشار بر فعالان اجتماعی بیش از هر زمانی است.
اگر اوضاع عادی شده است تشکیل جلسه دادرسی ۲۴ بهمن ماه شعبان محمدی در دادگاه انقلاب مریوان و جلسه دادرسی رسیدگی به اتهامات اسکندر لطفی، شعبان محمدی در ۲ اسفند در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران و همچنین احضار ۴ فعال صنفی در ۱۹ بهمن چه معنی دارد؟
اوضاع عادی نیست آزادی زندانیان عفو نیست بلکه فقط می خواهند هوشمندانه تر افراد فعال را زندانی کرده تا بهتر بتوانند با رعب به نصر برسند.
قراین و گفته های حاکمیت حاکی از این است که درصدد تهدید و فشار بیشتر بر معلمان هستند زیرا معلمان برای حفظ نظام تلاش نکرده اند و تنها تلاش برای حفظ نظام را تقابل با مردم معترض و آزادی خواه می دانند. با این استدلال نباید برای معلمان هزینه کرد و اجازه داد احساس آرامش بکنند.
کانال شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران
پنج شنبه بیستم بهمن ۱۴۰۱