در آستانه ۱۶ آذر، روز دانشجو، قرار داریم. این روز بزرگ که تجلی رشادت و حق طلبی دانشجویان بوده است، در روندی طولانی، قریب به هفتاد سال به نماد مبارزه آزادی‌خواهانه دانشجویان تبدیل گشته است. روزی که به رغم سرکوبگری رژیم های مستبد و ضد آزادی، همواره پرچم مبارزه در سنگر دانشگاه و جامعه بر دوش جوانان پر شور، آگاه و مبارز برافراشته نگه داشته شده است.
۱۶ آذر، طی چندین دهه روز ویژۀ واکنش بخش وسیعی از دانشجویان و دانش آموزان آزادیخواه و جوانان آگاه، در عرصۀ مبارزه برای دموکراسی و استقلال در سراسر کشور بوده است. ویژگی برجستۀ این روز در رژیم گذشته، اعتراض به خودکامگی رژیم ستمگر، غارتگر و دست نشاندۀ پهلوی بود که حامی نابرابری، تبعیض، ستمگری و استثمار در جامعه بود. ادامۀ مبارزات دانشجویان در سالگرد این روز پس از سقوط سلطنت در ایران، نشانۀ ادامه و تشدید نابرابری، افزایش ستم جنسی و تحقیر زنان و شکنجه و ضرب و شتم و زندانی کردن و کشتن زنان و دختران آزادیخواه و حق طلب، تشدید تبعیض های شدید مذهبی، ملی، قومی و طبقاتی، سرکوب ابتدائی ترین خواست های مردم و استبداد دینی و نظامی در نظام جمهوری اسلامی است. این ویژگی در مبارزه دانشجویان، جنبش دانشجویی را به اهرمی در خدمت به منافع کارگران و زحمتکشان و ستم دیدگان قرار داده است. دانشجویان سراسر کشور در فصل جدید جنبش اعتراضی مردم، در استمرار خصلت آزادی‌خواهانه و حق طلبانۀ خود، علاوه بر اعتراض علیه شرایط خفقان آور دانشگاه و استقرار نیروهای سرکوبگر در دانشگاه ها و خوابگاه های دانشجوئی و یورش و سرکوب و کشتار در این مراکز، علیه موانع و تبعیضات گوناگون و مشکلات مالی برای دستیابی به تحصیلات، زندگی مناسب دانشجوئی و آموزش آزاد فارغ از سانسور و حقنه کردن دیدگاه های ارتجاعی در برنامه های درسی ، اخراج دانشجویان و استادان دگر اندیش و غیره، کوشیده اند پرچمدار مبارزه برای آزادی و دموکراسی باقی بمانند. دانشجویان آزادیخواه در تمام مقاطع اعتراضی جامعه در سال های اخیر و حتی در اعتراضات و اعتصابات کارگران، با شعار «فرزندکارگرانیم کنارشان می مانیم » خود را پشتیبان و متحد کارگران و زحمتکشان معرفی کرده اند. همچنین دانشجویان، که بخش مهمی از آنان را دختران دانشجو تشکیل می دهند، با سخت کوشی، فداکاری و از جان گذشتگی از مبارزات حق طلبانۀ زنان، علیه انواع تبعیض ها و ستم ها و تحقیرهای وارد بر زنان از جمله تحمیل حجاب اجباری و دخالت های سرگوبگرانه و خونین گشت ارشاد و نهادهای مشابه در زندگی خصوصی مردم، مبارزه کرده اند و می کنند. این خصوصیت های برجسته و انقلابی است که جنبش دانشجویی را در روند مبارزه طبقاتی عملا در جایگاه متحد طبقه کارگر قرار داده است. کارگران و سایر اقشار زحمتکش و محروم جامعه در دفاع از فرزندان خود، دستگیری و زندانی کردن دانشجویان و همچنین گسیل نمودن نیروهای سرکوب به محیط دانشگاه را محکوم می کنند. در برابر هرگونه تعرض به دانشجو و دانشگاه، کارگران و توده های زحمتکش باید واکنش نشان دهند و واکنش نشان خواهند داد.
امضا کنندگان این بیانیه در دفاع از دانشجویان و زنده داشتن ۱۶ آذر روز دانشجو، خواستار آزادی بی قید و شرط دانشجویان زندانی، خروج نیروهای سرگوبگر از دانشگاه ها و خوابگاه های دانشجوئی و بازگشت آزادانۀ همۀ دانشجویان به کلاس درس و رفع محرومیت و برداشتن موانع مختلف قضائی، امنیتی و مالی و تبعیض های موجود و حذف اعمال نظرهای پلیسی و امنیتی در راه ادامۀ تحصیل دانشجویان می باشند.
۱۳ آذر ۱۴۰۱
سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری
گروه اتحاد بازنشستگان