▪️ روز گذشته رئیس سازمان خصوصی‌سازی اعلام کرد بخش نقدی «بزرگترین مزایده تاریخ» یعنی بلوک ۱۲ درصدی هلدینگ خلیج فارس، به مبلغ واریز شده ۳۲ هزار و ۶۰۰ میلیارد تومان و این معامله قطعی گشته است. همچنین بناست هر شش ماه یک بار در چهار سال آینده، ۱۴ هزار میلیارد تومان نیز از محل اقساط معامله به حساب خزانه‌ی دولت واریز شود. ارزش کل شرکت در زمان قیمت‌گذاری در اوایل آبان بیش از ۱۰۸ هزار و ۷۰۰ میلیارد تومان برآورد می‌شد. دو شرکت پالایشگاه نفت تهران و شرکت سرمایه‌گذاری اهداف متقاضیان خرید این هلدینگ بودند. هلدینگ خلیج فارس در زمینه‌های سرمایه‌گذاری، تولید فراورده‌های نفتی، محصولات پتروشیمی، مواد شیمیایی، پلمیر و مدیریت پالایشگاه‌ها، پتروشیمی‌ها و کارخانه‌های شیمایی فعال است.
◾️ تنها نگاهی گذرا به تجمعات کارگری چند سال گذشته به ما نشان می‌دهد که مخالفت با خصوصی‌سازی‌ها همیشه در صدر مطالبات قرار داشته است. در همین دو سال اخیر پتروشیمی بندرامام به عنوان یکی از ده‌ها شرکت زیرمجموعه‌ی این هلندینگ، بارها در اعتراض به تبدیل قرارداد آنان از رسمی به پیمانی و یا واگذاری آنان به پیمانکاری‌های دیگر و با خواست بازگشت به زیرمجموعه شرکت مادر، دست به اعتصاب و تجمع زدند. خصوصی‌سازی بیشتر این هلدینگ و به تبع آن شرکت‌هایش زیرمجموعه‌اش، تنها به معنی وخیم‌تر شدن وضعیت معیشتی تمامی کارگران زیر مجموعه‌های این هلدینگ است؛ همچنان که در دیگر تجارب خصوصی‌سازی در کارخانه‌های مختلف این اتفاق افتاد. همچنین جلوه‌ی دیگری این خصوصی‌سازی‌های گسترده، شبیه‌خون سرمایه به دارایی‌های «عمومی» است و به دنباله‌ی آن نیز معافیت‌های مالیاتی و کاهش «موانع قانونی» (اعمم از رعایت مفاد قانون کار و ایمنی در کار) نیز برای «تشویق بخش خصوصی» چاشنی آن می‌گردد. و در نهایت هم «هزینه‌های تولید» بخش خصوصی خوب را مجبور می‌کند که با تعدیل نیرو (عنوانی زیبا برای اخراج کارگران)، کاهش خط‌های تولید، فروش ابزارآلات و قطعات و غیره، بر سود خود بیفزاید.
◼️بزرگترین خصوصی‌سازی تاریخ کشور در این برهه زمانی، اعلام جنگی به کارگران مبارزی است که در طول این سال‌ها در صف مقدم مقاومت در برابر خصوصی‌سازی قرار داشتند. همچنین این خصوصی‌سازی را باید زنگ خطری در نظر گرفت که پس وقفه‌ی کوتاهی که جمهوری اسلامی به دلایل فراگیری قیام در برنامه‌های تعدیل اقتصادی خود به وجود آورده بود، حالا برنامه‌های غارت و استثمار بیشتر دوباره از سر گرفته شده و سیاست‌گذاری‌های حاکمیت درباره‌ی حذف کامل «یارانه‌های پنهان» و «واقعی کردن» قیمت حامل‌های انرژی، گام‌های بعدی آن است.