در این دو ماه که فضای دانشگاه بیش از هر زمان دیگری ملتهب و امنیتی شده است، مسئولین دانشگاه از هیچ اقدامی برای تشدید این فضا علیه دانشجویان فروگذار نکرده‌اند.
ما را از هر آن‌جایی که برایمان نشانی از امنیت و آسایش داشته است، بریده‌اید. ما را از خانه‌هایمان، از درب دانشگاهمان و از جلوی خوابگاه‌هایمان ربوده‌اید. شما دیگر هیچ حریم امنی برای دانشجو باقی نگذاشته‌اید و چنان بی‌پروا قوانین خودتان را زیر پا می‌گذارید که سخن گفتن از شرم در برابرتان بیهوده است.
دانشجو را تنها به جرم بیان اعتراض ممنوع‌الورود کرده‌اید؛ در حالی که طبق اصل ۲۴ و نیز بند دوم اصل ۳ قانون اساسی «تمامی شهروندان از حق آزادی اندیشه و بیان، شامل آزادی ابراز ترویج و انتشار اندیشه‌ها و عقاید بصورت شفاهی، کتبی، الکترونیکی و یا با هر وسیله‌ی دیگر به انتخاب خود شهروند با رعایت قانون، برخوردارند»!
علاوه بر این‌ها، دانشجویان را با تماس تلفنی و به نحو غیرقانونی، بدون اتهام و تخلف مستند، به حراست دانشگاه احضار کرده‌اید؛ در حالی که ماده‌ی یازدهم دستورالعمل اجرایی رسیدگی به تخلفات دانشجویان گویای قانون‌شکنی شماست! یگانه مرجع رسیدگی به تخلفات دانشجویان کمیته انضباطی است، اما دانشجوها را به دلایل نامعلوم، بدون تفهیم اتهام و بی‌آنکه هیچ مرجعی در دانشگاه پاسخگوی وضعیت مبهم آنان باشد، بازداشت می کنید. شورای صنفی به عنوان تنها مرجع پیگیری حقوقی دانشجویان موظف است که در برابر چنین نابسامانی‌ها و قانون‌شکنی‌هایی واکنش نشان داده و از هیچ تلاشی برای بهبود کیفیت زیست دانشجویان دریغ نکند، اما بیش از سه روز است که #ریحانه_معروف، دبیر شورای صنفی را، دقیقاً به جرم همین پیگیری‌ها که کاملا در حیطه وظایف صنفی دانشجویی ایشان بود، بازداشت کرده و به مکان نامعلومی برده‌اید.
این روزها در دانشگاه افراد مجهول‌الهویه‌ای به اسم حفاظت فیزیکی زمام سرکوب را به دست گرفته‌اند؛ کسانی که صورت خود را با ماسک می‌پوشانند و گاهی لباس فرم حراست به تن دارند و گاه نه، کسانی که اعمالشان نه با قانون، که با دستور افراد ناشناس تعیین می‌شود. حراست جلوی درب دانشکده، مامور کدام شخص یا نهاد بیرونی است که حتی رئیس دانشکده هم ادعا می‌کند در برابر دستورات داده شده به آنها کاری از دستش برنمی‌آید؟
شما برای سرکوب دانشگاه به هر اقدامی متوسل شده‌اید.
شورای صنفی دانشکده‌ی علوم اجتماعی، مسئولان دانشگاه را موظف می‌داند که لااقل به لاشه‌ی قانون مصوب خود بازگردند؛ ما خواهان آزادی بی قیدوشرط ریحانه معروف، دبیر شورای صنفی دانشکده علوم اجتماعی و تمامی دانشجویان بازداشتی هستیم.
سرکوب دانشگاه به هر شکلی محکوم و اقدامات غیرقانونی برای خاموش کردن صدای به حق دانشجویان غیرقابل پذیرش است.