شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران ضمن حمایت از همه هنرمندان، ورزشکاران، خبرنگاران، موزیسین‌ها و سینماگرانی که در کنار اعتراض‌های عدالتخواهانه‌ی مردمی قرار گرفته و سمت درست تاریخ ایستاده‌اند، دستگیری و بازداشت “توماج صالحی” را محکوم می‌کند و برخوردهای غیرقانونی، غیرانسانی با شهروندان را خلاف تمامی تعهدات و موازین اخلاقی، ملی و جهانی می‌داند، این شورا به‌تاکید خواهان آزادی بی‌قید و شرط “توماج صالحی” است.
به‌نام خداوند جان و خرد!
«رپ» سبکی است در موسیقی که از دهه ۹۰ میلادی و توسط سیاهان آمریکا در اعتراض به تبعیض نژادی رواج یافت و به سرعت جای خود در بین جوانان جهان پیدا کرد. این سبک اساساً بر مبنای اعتراض شکل گرفته‌است.
“توماج صالحی” رپر جوان کشورمان حدود دو سال است که در اعتراض به بی‌عدالتی حاکمیت و نابرابری‌های موجود در جامعه هنرنمایی می‌کند. او مسئولیت اجتماعی و تعهد خود را نسبت به اقشار مختلف جامعه از جمله معلمان کشور ایفا کرده و پیش از این کلیپ‌هایی در حمایت از معلمان و آرمان‌های معلمی منتشر کرده است.
در قیام # مهسا امینی (ژینا) نیز جهت همراهی با مردم از دردهای جامعه و خواسته های طردشدگان که با حضور در خیابان علیه بی‌عدالتی‌ها عصیان کرده‌اند، به مسئولیت تاریخی و تعهد اجتماعی یک هنرمند جامه عمل پوشاند.
اما قدرت طلبان و تمامیت خواهان حکومتی نتوانستند او را تحمل کنند و در تاریخ ۸ آبانماه با مجموعه‌ای از نیروهای سرکوبگر به خانه‌ای که این هنرمند مردمی در آن حضور داشتند هجوم برده و با خشونت هرچه تمام او را به همراه دوستانش می‌ربایند. و طی یک نمایش تلویزیونی و با اخذ اعتراف اجباری قصد ” ترور هنر” او را دارند، هرچند چون همیشه سازندگان چنین سناریوهای مبتذلی هرگز نتوانستند کمترین اقناعی را حتی در میان هواداران اندک خود ایجاد کنند.
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران ضمن حمایت از همه هنرمندان، ورزشکاران، خبرنگاران، موزیسین‌ها و سینماگرانی که در کنار اعتراض‌های عدالتخواهانه‌ی مردمی قرار گرفته و سمت درست تاریخ ایستاده‌اند، دستگیری و بازداشت “توماج صالحی” را محکوم می‌کند و برخوردهای غیرقانونی، غیرانسانی با شهروندان را خلاف تمامی تعهدات و موازین اخلاقی، ملی و جهانی می‌داند، این شورا به‌تاکید خواهان آزادی بی‌قید و شرط “توماج صالحی” است.
شورای هماهنگی به حاکمیت هشدار می‌دهد: با توجه به ابعاد گسترده سرکوب و شلیک‌های خیابانی و انسداد سیاسی، راه بازگشت و اصلاح را به دست خود مسدود ننماید. دور اندیشی اقتضا می‌کند که صدای “نه” بزرگ ملت شنیده شود و بیش از این، با فریادِ درپیچیده در گوشه گوشه‌ی کشور، در نپیچد. در این‌شرایط عاقلانه‌ترین راه، ایجاد شرایطی است تا سرنوشت ملت ایران به دست خودشان رقم بخورد، این‌کار مستلزم این مهم است که: قدرتِ مردم دستِ‌کم گرفته نشود و دست‌های آلوده از گلوی “آزادی” کوتاه گردد.
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
یکشنبه ۱۵ آبان ۱۴۰۱