سوران (اسکندر) لطفی، سخنگوی شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران و مسعود نیکخواه عضو انجمن صنفی معلمان کردستان- مریوان در یک تماس کوتاه تلفنی با خانوده‌های خود، از وضعیت بسیار بحرانی بازداشتگاههای خود خبر داده‌اند. این دو معلم در مریوان، در حالیکه با وثیقه‌های سنگین به شکل موقت آزاد شده بودند، مجددا بازداشت شدند. ماموران امنیتی صبحی زودهنگام ساعت ۷ روز ۱۶ مهر ۱۴۰۱ با شکستن در و پنجره وارد منزل سوران لطفی شده و او را بازداشت کردند. پس از آن مسعود نیکخواه نیز احضار و بازداشت شد. این دو معلم پس از یک روز، از اداره‌ی اطلاعات مریوان به زندان اوین منتقل شدند و هم اکنون در اتاقک‌های امنیتی بند ۲۰۹ هستند. سوران و مسعود در این تماس تلفنی کوتاه به خانواده‌های خود گفته‌اند که اکنون این اتاقک‌های ۲ نفره، دست کم به ۵ نفر اختصاص داده شده است و به دلیل حجم بیش از اندازه بازداشتی‌ها، زندانیان مجبور هستند که در فضاهای تنگ و محدود و به صورت «کتابی» بخوابند.
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران، کل پرونده‌ای که برای این دو معلم و نیز دیگر معلمان و کارگران ساخته و پرداخته شده است را یک سناریوسازی بی‌اساس و غیرقانونی می‌داند. این شورا معتقد است که معلمان و نیز کارگران و فعالین بازداشت شده در جریان پرونده‌ی مرتبط با دو توریست فرانسوی، مطلقا مرتکب هیج نوع جرمی نشده‌‌اند و هر آنچه انجام داده‌اند در دایره‌ی دغدغه‌های صنفی معلمان، فرهنگیان و کارگران بوده است.
در یک سناریوسازی جدیدتر، وزارت اطلاعات، شعبان محمدی، عضو دیگر انجمن معلمان کردستان- مریوان را به جریان‌هایی منتسب می‌کند که هیچ نوع ارتباطی با فعالیت‌های صنفی و قانونی معلمین و فرهنگیان ندارند. این در حالی‌است که شعبان محمدی بیش از ۵ ماه تحت بازجویی فشرده توسط نیروهای امنیتی در زندان اوین و بازداشتگاههای سنندج و مریوان بود و پس از پایان بازجویی‌ها، با وثیقه از زندان آزاد شد و تاکنون هیچ نوع حکمی دال بر احضار یا بازداشت مجدد دریافت نکرده است. این شورا قاطعانه اعلام می‌کند که شعبان محمدی یک معلم و عضو قانونی انجمن معلمان کردستان- مریوان است و خبرهای کذبی که وزارت اطلاعات در مورد این معلم منتشر می‌کند، به همان بی‌پایگی و بی‌اساسی روایت‌هایی است که در دیگر سناریو‌هایشان منتشر کرده است.
این هجمه‌ها و غیرقانونی خواندن انجمن‌ها، کانون‌ها و تشکلهای فرهنگیان از طرف نهادهای امنیتی در حالی است که تمامی مدارس کوردستان با قاطعیت به فراخوان شورای هماهنگی برای برگزاری یک تحصن دو روزه در روزهای اول و دوم آبان ماه پاسخ مثبت دادند. این استقبال و همبستگی و این هشیاری معلمان کوردستان، علاوه بر برحق بودن خواسته ها، نتیجه‌ی تلاش‌های طولانی مدت فعالین صنفی فرهنگیان کوردستان و از جمله سوران (اسکندر)، مسعود، شعبان و دیگر فعالین این حوزه است. گمان نکنید که با آزار و زندانی کردن شخصیتهایی چون سوران(اسکندر) لطفی و مسعود نیکخواه قادر به پیاده کردن برنامه های ناعلادلانه خود خواهید بود.
فعالیت‌های صنفی و حق تشکل‌یابی، از حقوق اولیه‌ی معلمین و تمامی دیگر نیروهای کار است. این حقوق هم در قوانین داخلی و هم در کنوانسیون‌های بین‌المللی به رسمیت شناخته شده است و بدون آنها نیروهای کار در معرض زیاده‌خواهی‌های ویرانگر از جانب کارفرمایان خصوصی و دولتی قرار خواهند گرفت. موج‌های پیاپی خصوصی سازی و کاهش بودجه‌ی آموزش عمومی در سال‌های گذشته ضربه‌های ویرانگری به نهاد آموزشی وارد کرده است. اکنون دیگر نمی‌توان دانش آموزی را در سراسر کشور پیدا کرد که بتواند به صورت رایگان در مدرسه‌ای ثبت نام کند. با کاهش بودجه‌ی مدارس عمومی و دولتی، کیفیت این مدارس به شکل دردناکی پایین آمده است. و این یکی از مخرب‌ترین سازوکارهای حاکمیت کنونی، یعنی طبقاتی شدن آموزش، را رقم زده است. این فرم از آموزش از اساس غیر دموکراتیک و ناعادلانه و به دور از فلسفه‌ی وجودی دستگاه آموزشی است. اگر امروز سوران لطفی، مسعود نیکخواه، جعفر ابراهیمی، محمد حبیبی، رسول بداقی و اسماعیل عبدی، مهدی فتحی، هاشم خواستار، پیروز نامی، حمید رحمتی در بند هستند، به دلیل صدای بلند آنها، به عنوان نمایندگان شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران، علیه این ویرانگری‌ها و علیه این تخریب‌ها است.
در حالیکه معلمین از حقوق همکاران خود و دانش آموزان سراسر ایران دفاع می‌کنند، حاکمیت هر روز احکام جدیدی علیه فعالین صنفی و اعضای خوش نام تشکلهای فرهنگیان اعلام می‌کند. در جدیدترین این احکام، جعفر ابراهیمی، رسول بداقی و محمد حبیبی مجموعا به بیش از ۱۵سال زندان محکوم شدند و سه نفر از اعضای هیئت مدیره کانون صنفی فرهنگیان گیلان، عزیز قاسم زاده، انوش عادلی و محمود صدیقی‌پور هر یک به یک سال زندان محکوم شدند.
این شورا ضمن محکوم کردن این احکام و ظالمانه خواندن آنها، بار دیگر حمایت قاطع خود را از همه معلمین زندانی، از جمله سوران لطفی و مسعود نیکخواه اعلام می‌کند. همچنین شورای هماهنگی حمایت قاطع خود را از شعبان محمدی که چند ماه پیش با وثیقه و به شکل موقت از زندان آزاد شد، اعلام می‌دارد و با صریح‌ترین زبان ممکن بیان می‌کند که ایشان یک معلم خوش‌نام و یکی از اعضای انجمن معلمان کوردستان-مریوان است که به شکلی صددرصد قانونی، علنی و شفاف در حوزه‌ی مسایل صنفی آموزش و پرورش فعالیت می‌کند و هر نوع برچسب زنی از جانب نیروهای امنیتی، صرفا یک استراتژی نخ نما و شکست خورده برای مرعوب کردن فعالین صنفی بوده و فاقد هر گونه ارزش حقوقی و قانونی است. این شورا باور دارد، اگر به خاطر فعالیت‌های دلسوزانه‌ی این معلمین نبود، وضعیت نظام آموزشی و وضعیت معیشتی فرهنگیان از آنچه اکنون است به مراتب بدتر میشد. شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران خطاب به حاکمیت می‌گوید که این معلمان الگوی ما و دانش آموزانمان هستند؛ ما و دانش آموزان از سوران و مسعود و دیگر معلمین زندانی درس آزاد‌گی، حق‌خواهی و برابری طلبی می‌آموزیم. زندان و شکنجه، فقط محبوبیت آنها و آرمان‌هایشان را برای مدرسه، دانش آموز و معلم بیشتر خواهد نمود.
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
پنجشنبه ۱۲ آبانماه ۱۴۰۱