یاران ناشناخته ام
چون اختران سوخته
چندان به خاک تیره فرو ریختند سرد
که گفتی
دیگر، زمین، همیشه، شبی بی ستاره ماند.
***
آنگاه، من، که بودم
جغد سکوت لانه تاریک درد خویش،
چنگ زهم گسیخته زه را
یک سو نهادم
فانوس بر گرفته به معبر در آمدم
گشتم میان کوچه مردم
این بانگ بالبم شررافشان:
– آهای!
از پشت شیشه ها به خیابان نظر کنید!
خون را به سنگفرش ببینید! …
این خون صبحگاه است گوئی به سنگفرش
کاینگونه می تپد دل خورشید
در قطره های آن
پس از گذشت هفته ها از فریاد های آزادی خواهی ملت ایران و با وجود سرکوب شدید و بیرحمانه در جای جان میهن عزیز هر روزه اخبار ناگوار و غم بار از « کردستان تا زاهدان » به گوش می رسد .
در این چهل و اندی سال پاسخ حاکمان بی کفایت، در برابر هر اعتراض یکسان بوده است ، باتوم و گلوله ، تهدید و بازداشت. اگر کارگران و معلمان به حقوق پرداخت نشده خود اعتراض کردند ، اگر بازنشستگان به شرایط معیشتی خود اعتراض کردند، اگر کشاوران و دامداران اعتراض کردند، اگر مردم به گرانی سوخت اعتراض کردند، اگر به شلیک و سرنگونی هواپیمای مسافربری اعتراض کردند. تنها جوابشان گلوله بود و باتوم و تهدید.
از حاکمان نالایق سوال می کنیم در این سالیان چه کرده اید؟ کدام گوشه این وطن را ویرانه نساخته‌اید؟ به کدامیک از کرده هایتان میبالید؟ آیا اقتصاد را سامان داده اید؟ صنعت و فناوری را رشد داده‌اید؟ آموزش و علم را گسترش داده اید؟ رفاه ایجاد کرده اید؟ طبیعت و محیط زیست را آباد کرده اید؟ اسلام را عزیز کرده‌اید؟ انسانیت و عدالت را گسترانیده‌اید ؟
نه !
شما ایران را ویران کردید.
از شما میپرسیم حاصل این بگیر و ببند و کشتار ها برای شما چه بوده است؟
در آخرین حرکت وقیحانه ناموس ایران را به نام «ارشاد» کشتید و بزدلانه انکار کردید.
جوانان ایران که به تنگ آمده از تباهی و ظلم به اعتراض برخواستند به گلوله بستید. عمال بی شرافت‌تان در برابر چشمان ملت به شیر دختران وطن تعرض کردند. اکنون چگونه باورکنیم در پس دیوار بازداشتگاه‌هایتان به خواهر بلوچمان تجاوز نشده است؟ چگونه باور کنیم مهساها و نیکاها و اسراها و … به دست مزدوران شما پرپر نگشته اند؟
حال که دستگاه سرکوب بیشرمانه به حریم امن کودکان‌مان تجاوز نموده است و مدارس را به خون دانش آموزان رنگین نموده است دیگر سکوت جایز نیست.
مردم شریف ایران، جوانان سربلند وطن، ما معلمان و فرهنگیان استان سیستان وبلوچستان ، هم صدا با کردستان قهرمان، آذربایجان غیور ، خوزستان پیروز ، گیلان آزاده ، همبستگی خود را با فریاد آزادی ایران عزیز اعلام میداریم .
معلمان استان سیستان وبلوچستان سالیان دراز است که مظلومیت بلوچ و بلوچستان و محرومیت سیستان را با گوشت و خون خود چشیده اند و امروز یک دل ویک صدا فارس و بلوچ ، پیر و جوان، زن و مرد حصار های تفرقه را کنار زده و با ملت بلوچ اعلام همبستگی می کنیم و کشتار بی رحمانه نمازگزاران را در زاهدان محکوم می کنیم واعلام میداریم مسئولیت خون های به ناحق ریخته خواهران و برادران بلوچمان بر عهده نهاد های امنیتی حکومت و مسئولین جمهوری اسلامی می باشد.
ما معلمان و فرهنگیان استان سیستان و بلوچستان به ملت ایران و هموطنان عزیز بلوچ اعلام می کنیم فریب پوسیده ی تفرقه را کنار زده‌ایم و مصمم و استوار در مبارزه با ظلم در کنار شما ایستاده‌ایم.
معلمان استان سیستان و بلوچستان
سوم ابان یک هزار چهارصد و یک