پیش از این، شاکری یکتا، دفترهای شعر و مقالات متعددی به چاپ رسانده است که زیبایی‌های ویژه‌ی خود را دارند. یکی از آخرین‌‌هایِ این آثار با عنوان سرگردانی در آینه‌های شکسته توسط انتشارات آسمون ریسمون در اردی‌بهشت سال گذشته منتشر شد که مجموعه‌ی گران‌قدری است شامل دو دفتر: سرگردانی در آینه‌های شکسته و پری شوره‌زارها. این قلم پیش از این مجموعه‌ی مذکور را در تریبون زمانه، درتحت عنوان «با لهجه‌ای به‌سادگی آب»، معرفی کرده است1. برای آگاهی بیش‌تر، می‌توان به کانال تلگرامی2 خود شاعر مراجعه کرد (ف. فرشیم).
سروده ای از دفتر چاپ نشده‌ی آری خوش است بر ما
**
لچک‌های خون‌آلود
“برای زنان و دختران ایرانزمین“
ترسیده از خدا بر خاک افتاد
دختری که نامش زندگی بود
تا رعایت شود غریزه‌ی خون آشام.
همین که بر کرسی خطابه نشسته
سق می‌زند به مزه‌ی ترشیده‌ی هوس‌هایش.
قانون لچک‌های خون‌آلود
عدالت مرگ در تقدّس ابلیس.
امّا بر تار گیسوان مادران وطن نوشته است
آزادی
یعنی رها شدن از بوی تعفّن عطری
که زاهد ریایی بر خود می‌زند و
مردانگی‌اش در ناجوانمردانه‌ترین قانون قصاص
تفسیر می‌شود.
داروغه‌ی محلّه
نماز مغرب و عشایش را پشت در ِ سلّاخ‌خانه‌ها اجابت می‌کند
مبادا پرواز کند اندام خون‌آلود فرشته‌ای
که گناه زیبا بودن را در بال‌های خود
به آسمان می‌برد.
بر خاک می افتند هر ساعت زنانی
که نامشان زندگی است
و برمی‌خیزند
هزاران گُرد‌آفرید از خاک وطن
مادری که نامش ایران است.
محـمدعلی شاکری یکتا
مهرماه ۱۴۰۱