” آنکه امروز دربند شماست
در غم فردای فرزند شماست “
ابتهاج
✍️: محمد حسن پوره / معلم و فعال صنفی
بعد از فروکش موج گسترده سرکوب معلمان و کارگران در اردیبهشت ۱۴۰۱ که با دستگیری تعدادی از فعالین کارگری و معلم شروع شده بود ، و مدتی خبری از بازداشت و دستگیری نبود با دستگیری لیلا حسین زاده فعال دانشجو _ کارگری سرکوب و خفه کردن هر صدای مخالف و معترض به وضع موجود از سر گرفته شد .
سارا سیاهپور ، معلم و کنشگر البرزی، از آغاز اعتراضات صنفی معلمان در دهه ۸۰ همواره در کنار معلمان,
معترض به:
🔸 سیاست های نظام آموزشی،
🔸پولی و کالایی شدن آموزش و مدارس
🔸 تبعیض های ناروا در حقوق و وضعیت معیشت معلمان
🔸 طبقاتی شدن روزافزون مدارس
🔸افزایش روز افزون بی عدالتی در ابعاد مختلف نظام آموزشی
🔸کیفیت پایین آموزش و محتوای ضعیف محتوای کتاب‌های درسی و ……بوده و هست
سارا سیاهپور همواره بر مطالبه و تلاش برای احقاق و استیفای حق و حقوق پایمال شده تاکید می نمود.
ایشان در مدت فعالیت و کنشگری خود بارها احضار و تهدید شده است و علیرغم فشارها در مسیر مطالبه گری نه تنها ذره ایی از جنبه معترضانه اش کاسته نشد بلکه هربار مصمم تر از گذشته فعالیت می کرد .
خانم سیاهپور کنشگری و اعتراضات خود و هم صنفانش را منطبق با نص صریح قوانین جاری کشور اعم از اصول قانون اساسی و حقوق مدنی و شهروندی می دانست.
در یکی از تجمعات اعتراضی با موضوع ” بودجه ناعادلانه آموزش و پرورش در نظام برنامه و بودجه سالانه کشور ” و اعتراض به حبس آقای اسماعیل عبدی در پاسخ به سوال یکی از ماموران انتظامی که از خانم سیاهپور پرسید؛ چرا تجمع می کنید و می خواهید مانند عبدی که بازداشت و زندان شده شما هم بازداشت شوید؟
خانم سیاهپور با مدد گرفتن بیتی از اشعار زنده یاد ابتهاج چنین پاسخ داد؛
آنکه امروز دربند شماست
در غم فردای فرزند شماست.
خانم سیاه پور با این بیت، سوال و تهدید مامور انتظامی را بصورت ظریف و قابل تامل پاسخ داد و به سان خانم سیاهپور، یکی از اصلی ترین دلیل اعتراضات معلمان بخصوص معلمانی که اکنون در بند هستند، دغدغه ی آینده فرزندان این سرزمین هستند، آینده ایی که تحت تاثیر سیاست های اجرایی اعم از سیاست‌های فرهنگی، آموزشی و اقتصادی آینده ایی چندان روشن و امید بخش نیست، کما اینکه شرایط فعلی کشور بر به حق بودن دغدغه های معلمان معترض صحه می گذارد.
خانم سیاهپور بارها در تجمعات اعتراضی بازداشت شده است و اخیرا در پرونده ایی که مرتبط با کنشگری صنفی ایشان بود تبرئه شدند .
در جریان بازداشت گسترده معلمان در روز ۳۱ تیر ۱۳۹4 مقابل مجلس که برای اعتراض به بازداشت اسماعیل عبدی برگزار شده بود، ایشان نیز به همراه حدود ۳۰۰ معلمان از جمله حدود ۸ معلم زن بازداشت شدند .
همانطور که در سطور بالا اشاره شد، این بازداشت و تهدیدها ذره ایی در عزم و اراده حق طلبی خانم سیاهپور نکاسته چرا که اگر این بگیر و ببندها موثر بود امروزه شاهد تداوم کنش های مطالبه گری از سوی فعالین که بارها و بارها بازداشت و تهدید شده اند، نبودیم و این تداوم در عرصه مطالبه گری مبین حقانیت مسیر مطالبه گری و کنشگری فعالین در عرصه های مختلف مطالبه گری است و خانم سیاهپور نیز بر این حقانیت ایمان و باور دارد .
تلاش و کوشش های مستمر و مسئولانه خانم سیاهپور، نمونه ایی از مبارزات زنان پیشرویی است که نسبت به وضعیت جامعه نمی توانند بی تفاوت باشند. زنان پیشرویی که حضور گسترده آنها در کنش های صنفی و مدنی معلمان نشان از مسئولیت پذیری آنهاست.