بعد از ایجاد یک سری سیاست ها مثل پولی شدن مدارس، خصوصی سازی وکم کردن کیفیت آموزشی با اهداف خاص در سطح کلان جامعه NGO ها به میدان می آیند.
به خاطر سیاست اشتباه و از پیش تعیین شده ی این مافیای آموزشی است که کودکان کار و از مدرسه رانده شده به وجود آمده و آن وقت NGOها پیدا می شوند و سعی در ریشه یابی و برطرف کردن آسیب هایی که در دولت‌های مختلف ایجاد شده، می کنند.
البته کارکرد NGO ها در جای خود در سطح جهان قابل تقدیر است که فعالان حقوق کودک در قالب آن فعالیت می کنند، ولی نباید مسئله اصلی که باعث خیابان گردی کودکان شده فراموش شود :
که آن ریشه در سیاست اقتصادی دولت‌ها دارد که همیشه پیرو این سیاست و پیاده کردن آن در آموزش و پرورش بوده اند.
نتیجه آن هم این شده که بسیاری از کودکان و نوجوانان امیدی به آینده از گذر آموزش و تحصیل ندارند.