روزگار غریبی ست.
اسمش #محمدعلی ست. شهرتش #زحمتکش. #محمد_علی_زحمتکش. معلمی آگاه، خوش فکر، صبور، آرام، محکم، اهل قلم، و در واقع، کنشگری پرتوان و پر استقامت، در مسیر مطالبه گری.
اهل فارس است، رزمنده ی دوران جنگ و مجروح جنگی است. در حال حاضر هم #بازرس_انجمن_صنفی_معلمان_فارس.
آثار قلمی فراوانی دارد که عمدتا در قالب داستان های کوتاه و با عنوان (دمچری ) شهرت یافته است.
این همکار فرهیخته ی ما، از آغاز جنبش اخیر معلمان تا کنون بارها بازداشت شده و زندانی شده و حبس کشیده، اما از آرمان‌هایش دست بر نداشته است.
این اواخر مجددا بازداشت شده و کماکان در بازداشت به سر می برد.
از ۸ روز پیش دست به اعتصاب غذای خشک زده و طی دو سه روز گذشته، اعتصاب غذای خشک خود را به اعتصاب غذای تر تبدیل کرده، یعنی فعلا آب آشامیدنی می نوشد.
وضعیت اکنون او قطعا نگران کننده است و چنانچه سریعا نسبت به آزادیش اقدام نشود حال عمومی او به وخیم‌تر خواهد شد.
بی تردید، مسئولیت حفظ جان و سلامتیش با مسئولان زندان و دستگاه قضایی خواهد بود.
#کانون_صنفی_معلمان_ایران (تهران) ضمن هشدار، از مسئولان ذیربط می‌خواهد، نسبت به رفع نگرانی هایی که در این رابطه وجود دارد، سریعا اقدام نمایند و با آزادی این همکار گرانقدر، موجب رفع نگرانی‌های خانواده‌ی ایشان و همه‌ی همکاران فرهنگی شوند.
بی تردید، ادامه ی برخوردهای امنیتی با معلمانی که تنها سلاحشان قلم و کلامشان حق است حاصلی جز نا امید کردن جامعه در استفاده از راه‌های مسالمت آمیز مطالبه گری به همراه نخواهد داشت.
کانون صنفی معلمان ایران( تهران)
۱۴۰۱/۴/۱۵