متن کامل نامه برادر نرگس محمدی به این شرح است:
آقای اژهای رئیس قوه قضاییه جمهوری اسلامی
اینجانب مهدی محمدی برادر نرگس محمدی به صراحت به شما اعلام میکنم که سال ۹۱، نرگس پس از دستگیری در زمان محمود احمدینژاد هیچگونه دارویی مصرف نمیکرد و در سلامت کامل بود، ولی در عرض چند ماه در زندانهای شما به مریضی تشنج که از خود بیخود میشد و با سر به زمین سقوط میکرد مبتلا شد که تمام پرونده پزشکی آن موجود است.
بعد از نرگس، زندانیهای بیشماری به خاطر تصمیم قاصرانه یا عامدانه مسئولان زندان در حالت بیماری نگه داشته شدند و وقتی که کار از کار گذشت آنها را به خارج از زندان اعزام میکنند که بگویند در بیمارستان جان باختهاند، از جمله آقای آبتین و دیگر عزیزان …
نرگس روز پنج شنبه دوم تیر ماه به بیمارستان امام سجاد تهران جهت چکاپ قلب اعزام شد و پس از تست اکو قلب، دکتر متخصص علاوه بر داروهای دیگر ، دارویی را به خاطر فشار زیاد تنفسی در ریه به صورت اوراژانسی تجویز میکند ولی حفاظت اطلاعات زندان آن را ضبط کرده و میگوید در صورت تایید اطلاعات آن را تزریق میکنیم.
نرگس با وضعیت خطرناک قلبی تا شنبه پس از اعتراض خود که رئیس زندان دستور تزریق دارو را میدهد ولی در کمال تعجب داروها از کیسه ربوده شده بودند تا اینکه یک شنبه پنجم تیر ماه به خاطر اطلاعرسانی خانواده بالاجبار شب ساعت ۲۰:۳۰ مایعی در داخل سرنگ به وی تزریق میکنند که نرگس پوکه آمپول را ندیده و از روی ناچاری که تنفس وی به حالت عادی برگردد آن را تزریق میکند، ولی از کجا معلوم چه مایعی در داخل سرنگ بوده که نرگس از روی استیصال تزریق آن را قبول کرده است؟
آیا از فردای خود نمیترسید؟ گیرم که نرگس را هم عین هدی صابر، ستار بهشتی، بکتاش آبتین، نصیری و دیگر زندانیان از بین بردید با دست انتقام طبعیت چه خواهید کرد؟ همانا آن قیامتی که به ما وعده دادهاید قطعا در همین دنیا است و مطمئن باشید هیتلر، صدام و قذافی و دار و دسته او در همین دنیا تقاص پس دادند و مرغ همسایه همیشه غاز است.