شمارش اولیه آرای دومین دور انتخابات پارلمانی فرانسه حاکی از آن است که ائتلاف طرفداران امانوئل ماکرون رئیس جمهوری فرانسه که «با هم» (Ensemble) نام دارد، اگرچه همچنان در کسب آرای شهروندان پیشتاز بوده اما نتوانسته «اکثریت مطلق» آراء را از آن خود کند.
دو رقیب اصلی آقای رئیس جمهور در این انتخابات، ائتلاف نیروهای چپ و سبزها تحت عنوان «اتحادیه جدید مردمی اکولوژیکی و اجتماعی» (NUPES) به رهبری ژان لوک ملانشون، همچنین حزب راست افراطی «اجتماع ملی» (RN) به رهبری مارین لوپن بودند.
برآوردهای اولیه حاکی از آن است که ائتلاف ماکرون بین ۲۱۵ تا ۲۵۰ کرسی را در اختیار خواهد داشت که بسیار دورتر از عدد ۲۸۹ کرسی اکثریت مطلق از مجموع ۵۷۷ کرسی خواهد بود. چپها و سبزهای عضو «اتحادیه جدید مردمی اکولوژیکی و اجتماعی» نیز با کسب ۱۵۰ تا ۲۰۳ کرسی در مجلس ملی فرانسه، به نیروی اصلی اپوزیسیون تبدیل میشوند.
در صورت تایید این نتایج، این پرسش مطرح خواهد شد که آیا ماکرون میتواند با کمتر از ۳۰۰ نمایندۀ همفکر در پارلمان، اصلاحاتی را که در جریان کارزار انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۲ وعدۀ آن را داده بود، عملی کند یا خیر؟ وعدههایی همچون کاهش مالیاتها، افزایش سن بازنشستگی و اصلاح برنامه رفاهی.
شمارش اولیه آراء این انتخابات همچنین حاکی از آن است که حزب امانوئل ماکرون و متحدانش، کوچکترین اکثریت را در تاریخ جمهوری پنجم فرانسه به دست آوردهاند؛ به این ترتیب متحدان آقای ماکرون چارهای ندارند جز آنکه برای عملی کردن لوایح خود، پیوسته به دنبال متحدانی در میان دیگر نمایندگان باشند.
دور دوم انتخابات در زمانی برگزار میشود که بسیاری از بخشهای فرانسه با موج بیسابقهای از گرما روبرو بود و گفته میشود که همین موضوع بر میزان مشارکت در این روز نیز تاثیر منفی گذاشته است.
«اجتماع ملی» شگفتی دور دوم انتخابات
شمارش آرای ریخته شده در صندوقها نشان داد که آقای ماکرون برای تحقق وعدههایش با دو چالش جدی در پارلمان روبروست؛ زیرا در کنار قدرت گیری ائتلاف چپها و سبزها، این بار حزب راست افراطی «اجتماع ملی» نیز حضوری قوی در پارلمان خواهد داشت.
نتایج کسب شده توسط نمایندگان این حزب را باید شگفتی بزرگ دور دوم دانست چراکه طرفداران خانم لوپن موفق شدهاند بین ۸۰ تا ۱۰۰ کرسی را از آن خود کنند. به این ترتیب «اجتماع ملی» میتواند به راحتی یک گروه پارلمانی تشکیل دهد و ابزار قانونی بیشتری برای تاثیرگذاری بر تصمیم گیریها در اختیار داشته باشد.
«اجتماع ملی» پیش از این تنها یک بار موفق به انجام این کار شده بود؛ یعنی زمانی که تحت نام و چهاچوب قدیمی خود «جبهه ملی» توانسته بود یک گروه پارلمانی را طی سالهای ۱۹۸۶ تا ۱۹۸۸ میلادی تشکیل دهد.
چالشهای پیش روی دولت الیزابت بورن
نتایج این انتخابات برای دولت تازه کار الیزابت بورن، نخستوزیر جدید فرانسه نیز چالش برانگیز است؛ چراکه احتمال میرود برخی از وزرای کابینه به دلیل ناکامی در کسب آرای شهروندان و راهیابی به پارلمان، مجبور به ترک دولت شوند.
شخص الیزابت بورن نیز به سختی توانست رقیب چپگرای خود را در شهر کالوادوس پشت سر بگذارد و تنها با کسب ۵۲.۴۶ درصد از آرای حوزۀ انتخابیه خود پیروز شود.
برخی از وزرای دولتش از جمله بریژیت بورگینیون، وزیر بهداشت و جاستین بنین، وزیر امور خارجه در امور دریایی نیز از شکستخوردگان این انتخابات محسوب میشوند و چارهای جز ترک دولت ندارند.
ریچارد فراند، رئیس پارلمان فرانسه همچنین کریستف کاستانر، متحد نزدیک امانوئل ماکرون و رئیس «جمهوری به پیش» نیز از ناکامان این انتخابات هستند و دیگر نمیتوانند حامیان قوی برای سیاستهای او باشند.
حال رئیس جمهوری فرانسه باید به فکر تشکیل تیمی به عنوان اعضای جدید دولتش باشد که بتواند از چنین پارلمانی رای اعتماد بگیرد.