آموزش بین الملل در نامه ای اعتراضی به خامنه ای، ضمن محکوم کردن دستگیری و حبس معلمان، خواهان آزادی فوری همه بازداشت شدگان شد. در این نامه آمده است:
اعتراض نسبت به دستگیری و حبس خود سرانه معلمان در ایران
عالی‌جناب!
این‌نامه را به نمایندگی از سوی آموزش بین‌الملل (EI)، فدراسیون جهانی اتحادیه‌های بخش آموزش که ۳۲ میلیون کارگر آموزش و پرورش را در ۱۷۸ کشور و منطقه، از جمله ایران، نمایندگی می‌کند، به‌شما می‌نویسم تا به این‌وسیله دستگیری ده‌ها نفر از فعالین صنفی معلمان در اول ماه مه، که روز جهانی کارگران در سراسر جهان است را محکوم کنم. ما خواهان آزادی فوری و بدون قید و شرط همه دستگیرشدگان هستیم.
ده‌ها نفر از معلمان در شهرهای مختلف ایران به‌طور ناعادلانه و به‌دلیل فعالیت‌های مسالمت‌آمیز که مورد حمایت قوانین جهانی است، دستگیر و زندانی شده‌اند. سال‌هاست که معلمان ایران با صدای بلند مطالبات به‌حق خود را برای تحقق شرایط کاری شایسته و به رسمیت شناخته‌شدن حقوق اولیه خویش به عنوان کارگر و شهروند، اعلام کرده‌اند.
در همه جوامع، حق تجمع مسالمت‌آمیز و حق ایجاد تشکل از حقوق بنیادی به‌شمار می‌رود. دستگیری و بازداشت فعالان صنفی که از این حقوق استفاده می‌کنند، سوءاستفاده آشکار از قدرت است و به معنای نقض مقاوله نامه ۸۷ سازمان جهانی کار (ILO ) مبنی بر آزادی ایجاد تشکل و حمایت از حق سازماندهی، و مقاوله نامه ۹۸ سازمان جهانی کار سازمان مبنی حق تشکل و انعقاد پیمان‌های دسته‌جمعی است. دولت ایران باید به مطالبات مردمی و مشروع از طریق گفتگو و سیاست‌گذاری پاسخ دهد و نه با توسل به سرکوب.
آموزش بین‌الملل ( EI) به‌ویژه نگران دستگیری و زندانی کردن تعداد بسیار زیادی از نمایندگان کانون‌ها و انجمن‌های صنفی فرهنگیان در اقصی نقاط کشور است. آن‌ها معلمان دلسوزی هستند که به امر آموزش و بهروزی دانش‌آموزان و نسل‌های آینده‌ی ایران تعهد دارند.
این نمایندگان عبارتند از: جعفر ابراهیمی، محمد حبیبی، اسکندر لطفی، رسول بداقی، اصغرامیرزادگان، محمد عالیشوندی، محمدعلی زحمتکش، عبدالرزاق امیری، مهرداد یغمایی، حمید عباسی، غلامرضا غلامی کندازی، هادی صادق زاده، ایرج رهنما، مجید کریمی، مسعود فرهیخته، ایرج انصاری، وحید گودرزی، صلاح آزادی، شعبان محمدی و مسعود نیکخواه.
ما هم‌چنین بار دیگر در خواست اتحادیه‌های بخش آموزش در سراسر جهان برای آزادی #اسماعیل_عبدی، دبیر سابق کانون صنفی معلمان تهران، که با اتهامات ساختگی تا سال ۲۰۳۱ به زندان محکوم شده‌است را این‌جا تکرار می‌کنیم. تحمل زندان طولانی مدت و بد رفتارهایی که در زندان با اسماعیل عبدی صورت گرفته، سلامتی ایشان و خانواده‌اش را به‌شدت تحت تاثیر قرار داده‌است.
آموزش بین‌الملل از دولت ایران می‌خواهد:
– همه‌ی فعالین اتحادیه‌های صنفی و مدافعان حقوق انسانی که در حبس هستند را بدون قید و شرط آزاد کند و همه اتهامات نسبت داده شده به آن‌ها را ملغی اعلام نماید.
– به حقوق معلمان و کارکنان بخش آموزش از جمله حق آن‌ها در آزادی برای ایجاد تشکل، حق برگزاری تجمع مسالمت‌آمیز و حق بر خورداری آزادی بیان، بدون ترس از مداخله‌ی مقامات حکومتی، احترام بگذارد و آن‌را رعایت کند.
– گفتگو با نمایندگان تشکل‌های معلمان و کارکنان بخش آموزش در مورد مسایل مربوط به سیاست‌های آموزشی و مسایل مربوط به معلمان را به امری نهادینه تبدیل کند.
– به حقوق و حریم خصوصی اعضای خانواده رهبران و فعالین زندانی احترام بگذارد و امنیت و سلامتی آن‌ها را تضمین کند.
آموزش بین‌الملل منتظر دخالت فوری شما در مورد این موضوع جدی می‌باشد. در عین حال، ما وقایع اخیر را به اطلاع سازمان جهانی کار و یونسکو خواهیم رساند و هم‌چنان وضعیت فعالین صنفی معلمان را به‌دقت پیگیری خواهیم‌کرد.
با احترام،
دیوید ادواردز
دبیر کل اموزش بین‌الملل