در حالی که بسیاری از‌کارگران در ایران از جمله کارگاه های زیر ۱۰ نفر و کارگران در مناطق آزاد، و نیز میلیون ها شاغل در بخش غیر رسمی اقتصاد به ویژه زنان، از شمول قانون کار و قوانین حمایتی خارج می باشند، یعنی حتی فاقد بیمهٔ تأمین اجتماعی و زیر فشار خردکننده شرایط برده وار کار به سر می برند ، حداقل مزد اعلام شده توسط شورای عالی کار برای سال ۱۴۰۱، مبلغ ۴۱۷۹۷۵۰ ریال تعیین شده است.
حداقل تصویبی نه تنها کفاف تامین مایحتاج عمومی را نمی دهد بلکه هزینه های سرسام آور بهداشت ودرمان، اجاره کمرشکن سرپناه، هزینه حمل و نقل و ارتباطات و سایر نیازهای به روز و فزاینده انسانی را نیز در بر نمی گیرد.
با توجه به این که در سال آینده ارز ترجیحی ۴۲۰۰ تومانی حذف میشود ، از هم اکنون مشخص است که مواد غذایی با کیفیت مانند گوشت ، مرغ و تخم مرغ، لبنیات، میوه و سبزیجات و…. از سفره بسیاری از خانوارهای کارگری حذف میگردد . نیاز کارگران به خودرو جهت تردد و خرید خودرو به جای خود ، این چندرغاز تصویبی حتی کفاف سوخت و هزینه نگهداری یک خودرو بسیار ارزان قیمت را هم نمیدهد.برخورداری از وسایل خانگی زندگی، پوشاک و هزینه های آموزشی فرزندان، تفریحات، سرگرمی و سفر از بدیهیات زندگی امروز است .
آیا کارگران در ایران از بردگان ماقبل قرون وسطا هم بی ارزش تر هستند که این شورای وابسته «یکجانبه گرا» چنین حکم به «مرگ تدریجی» آنها میدهند ؟ اصلأ این نمایندگان به اصطلاح کارگران چه کسانی هستند و کجا کارگران آنها را انتخاب کرده اند، که سرنوشت معیشت و زندگی ما را تعیین می کنند؟! این مبلغ بر چه اساس واقعی و صحیح از وضعیت زندگی محاسبه و اعلام گردیده است ؟ درست است که کارگران و اقشار زحمتکش با انواع سرکوب و بگیر و ببند و انواع تضییقات از تشکلهای مستقل خود محروم میباشد اما حاکمیت کنونی در مورد قدرت اعتراضات کارگران، زحمتکشان در بخشهای دیگر جامعه و بازنشستگان و…. دچار توهم شده است.
تحصن، تجمعات، اعتصابات و اعتراضات فزاینده و جاری اقشار زحمتکش محروم در سطح جامعه، سرکوبگران را در کف خیابان ها پس زده است چرا که دیگر کارد نیز از استخوان ما گذشته است .ما کارگران و تمامی زحمتکشان مشمول تعیین دستمزد و تمامی کارگرانی که ظالمانه از شمول قانون کار خارج شده ایم به هیچ وجه، تعیین مزد خفت بار کنونی را به وسیله نمایندگان سرمایه داران و کارفرمایان نمی پذیریم و علیه این شرایط برده وار دست از مبارزه متحد و پیگیرانه خود بر نخواهیم داشت.
کارگر، معلم، بازنشسته اتحاد اتحاد!
علیه مزد حقارت بارخواهیم ایستاد
_گروه بازنشستگان مستقل تهران
_گروه اتحاد بازنشستگان
_اتحاد سراسری بازنشستگان
_شورای بازنشستگان ایران
۲۰ اسفند ۱۴۰۰