ده روز از قتل جنایتکارانه‌ی بکتاش آبتین، عضو آزادی‌خواه و شجاع کانون نویسندگان ایران گذشت. از روز بیست و دوم آذر که بدن نیمه‌جان او به بیمارستان ساسان منتقل شد، تا واپسین وداع و خاکسپاری در گورستان امامزاده عبدالله شهرری در تاریخ نوزدهم دی ماه، کانون نویسندگان ایران هرچه در توان داشت، ابتدا برای درمان او و سپس برای بدرقه‌ی باشکوه آن شاعر و فیلمساز متعهد و مردمی کرد، و دریغا شد آنچه نباید می‌شد.
در آن بیست و هفت روز بحرانی و غم‌انگیز، تنها چیزی که به خانواده‌ی آبتین و کانون نویسندگان ایران دلگرمی و امید می‌داد، حمایت بی‌دریغ مردم بود؛ مردمی که با نگرانی و خشم اخبار مربوط به بکتاش آبتین را پیگیری و در سطحی بسیار گسترده در فضای مجازی همرسانی می‌کردند. موج عظیمی که در حمایت از آبتین به راه افتاد نشان داد که مردم آزادی‌خواه و رنج‌کشیده، فرزندان مبارز خود را تنها نمی‌گذارند.
کانون نویسندگان ایران به همه‌ی کسانی که در این مدت، همراهی و حمایت خود را از این کانون دریغ نکردند و خانواده‌ی آبتین را تنها نگذاشتند درود می‌فرستد و سپاسگزار آنان است.
کانون نویسندگان ایران از پزشک معالج و کادر درمان بیمارستان ساسان که برای درمان آبتین مجدّانه کوشیدند، از همه‌ی کسانی که با کمک‌های مالی خویش نشان دادند که قدر هنرمندان راستین خود را می‌دانند، از آن‌هایی که در عین تنگدستی، با گشاده دستی ِ تمام برای نجات جان دو نویسنده‌ی آزادی‌خواه آستین همت بالا زدند، از شخصیت‌ها، نهادهای مردمی، تشکل‌های مستقل صنفی (معلمان، کارگران، رانندگان شرکت واحد و …)، نهادهای مدافع حقوق بشر و کنشگران سیاسی، اجتماعی و مدنی در داخل و خارج کشور، انجمن جهانی قلم و شعبه‌های آن در کانادا، استرالیا و امریکا، و نویسندگان و هنرمندان مستقلی که با انتشار متن‌ها و بیانیه‌های همدلانه، قتل بکتاش آبتین را محکوم کردند، از وکلایی که در دو سال گذشته پیگیر پرونده‌ی او بودند، از رسانه‌ها و روزنامه‌نگاران مستقلی که در برابر این فاجعه بی‌تفاوت نماندند، و در یک کلام از همه‌ی کسانی که نگران خاموش شدن صدای یکی از پرشورترین مدافعان آزادی بیان بودند، صمیمانه تشکر می‌کند.
کانون نویسندگان ایران
۲۸ دی ۱۴۰۰