روزنامه اقتصاد پویا گزارشی از وضعیت اقتصادی و زندگی مردم ومعیشت آنان منتشر کرده است. این گزارش نتیجه گرفته است که دولت صحبت از موفقیت در حوزه های مختلف اقتصادی و ایجاد رفاه برای مردم را در بوق و کرنا می کند در صورتی که واقعیت اینگونه نیست!
در زیر متن کامل این گزارش را بخوانید:
درحال حاضر وضعیت اقتصاد کشور به مانند سایر بخش ها دچار سیاست زدگی محض شده است و از سیاست بیش از اقتصاد تاثیر می پذیرد و نشانه های بارز آن در بحث تصویب بودجه،تصویب قوانین مربوط به حوزه مالی و پولی و یا قوانین مبارزه با فساد و پولشویی و … کاملا مشهود است.
بسیاری از گزارش های منتشر شده از وضعیت معیشتی مردم نشان میدهد که بیش از ۶۰ تا ۷۰ درصد مردم توانایی خرید انواع گوشت و مرغ را ندارند و به گفته صاحبان بسیاری از قصابی ها و مراکز فروش مواد پروتئینی، بیشتر مراجعات مردم جهت خرید استخوان ها و سایر موارد دور ریز است که این وضع در شهر ها و نقاط محروم کشور بیشتر از کلان شهرهاست. این شرایط سخت و اسف بار برای مردمانی که بر روی سرزمینی از انواع معادن غنی نفت و گاز، معادن فلزات مختلف و سایر مواهب خدا دادی هستند بسیار زجر آور و دردآور است. همچنین آمار بالای بیکاری بخصوص جوانان باعث شده است که میزان پرداختی ها در قانون کار بسیار پایین و ناچیز بوده و در حقیقت سطح و مرتبه زندگی کارگران و حداقلی بگیران با کشور های بسیار فقیر قاره آفریقا برابری کند و این میزان از دستمزد موجب شده تا سرپرستان خانوارهایی که مشاغل خود را از دست داده اند و یا شغلی ندارند حتی به حقوق هایی کمتر از دستمزد قانون کار تن بدهند.
وجود مشکلات معیشتی و نبود امنیت حداقلی اقتصادی و اجتماعی موجب می شود تا این افراد با شرکت در تجمعات بدنبال خواسته های خود باشند. همواره در تاریخ این سرزمین و دیگر ملت ها شاهد بودیم که بحران فقر و گرسنگی هیچ یک از انواع ایدئولوژی ها را بر نمی تابد و از مسئولین و تصمیم گیران نظام انتظار می رود که غیر از خوردن یک وعده اشکنه در روز و یا لنگ پوشیدن، راهکار قابل اجرای دیگری بدهند تا مردم بتوانند زیر بار این همه فقر و گرسنگی دوام بیاورند و تاب آوری بیشتری داشته باشند.
با نگاهی اجمالی و بررسی میدانی در خصوص وضعیت تورم و گرانی کالاها و خدمات در سطح شهرها در می یابیم که نرخ تورم بعضا به بیش از ۶۰ درصد رسیده است و این رقم در تاب آوری خانوارهای قشر محروم و ضعیف جامعه به نسبت درآمد بیش از این ارقام ملموس است و در حقیقت به نسبت تقصیم بندی دهک های جامعه، بیش از هفت دهک از مردم کشور و چیزی حدود ۶۰ میلیون نفر در شرایط سخت و دشوار قرار دارند و این گرانی ها تاثیرات مخربی بر زندگی آنها دارد.در این شرایط فعالان بازار نیز به مانند مصرف کنندگان سردرگم شده و از اوضاع کنونی اقتصاد بسیار نگران هستند چرا که در بسیاری از بازارها مرجع و منشا افزایش قیمتها بر اساس نرخ دلار تعیین می گردد ولی در مواقعی که نرخ ارز کاهشی می شود،نه تنها قیمت اجناس کاهش نمی یابد بلکه همچنان روند صعودی خود را ادامه می دهد و در این شرایط همه ی ارگان های دخیل در موضوع گرانی یکدیگر را متهم میکنند.همچنین دولت هم علیرغم وجود مشکلات بزرگی مثل شیوع ویروس کرونا،تعطیلی واحد های تولیدی و بیکاری کارگران،تحریم و توقف و یا کاهش صادرات نفتی و غیر نفتی و …صحبت از موفقیت در حوزه های مختلف اقتصادی و ایجاد رفاه برای مردم را در بوق و کرنا می کند در صورتی که واقعیت اینگونه نیست!.