چرا تیم روابط عمومی وزارت آموزش و پرورش و شخص وزیر، همسو با رسانه‌های دولتی، کیهان و جوان علیه حقوق قانونی ملت و معلمان موضع می‌گیرند؟
تقریبا از شهریور ماه ۱۴۰۰ بود که معلمان از اعتراضات بی‌ثمر پیامکی نسبت به معیشت، رتبه‌بندی و همچنین تمکین مجموعه حاکمیت از اصل ۳۰ قانون اساسی(تحصیل رایگان برای همه دانش‌آموزان) و مذاکرات برخی از معلمان با دولت قبل که ثمری نداشت خسته شدند و به تجمع و سپس تحصن روی آوردند.
نقطه اوج این اعتراضات کاملا مدنی و در چارچوب قانون اساسی تحصن‌های روز ۲۰ و ۲۱ آذر ۱۴۰۰ و تجمع‌های اعتراضی سراسری معلمان در ۲۲آذر بود.
چرا پس از این سه روز اعتراض پرشور معلمان هجمه‌ها به صورت سازمان‌یافته افزایش یافت؟
پس از این اعتراضات روزنامه کیهان در اقدامی شتاب زده اعتراضات تندی را علیه شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایراد کرد و تجمع‌های خیابانی را غیر قانونی خواند. لازم نیست اصل ۲۷ قانون اساسی را به کیهان مسلکان یادآوری کنیم، چون خودشان را به خواب زده‌اند.
روزنامه جوان که وابسته به سپاه است نیز طی روزهای بعد، در یادداشتی خلاف واقع از افزایش حقوق معلمان ذیل نظام رتبه‌بندی معلمان انتقاد کرد و خلاف اصول حرفه‌ای روزنامه‌نگاری و بدون کارشناسی خواستار اختصاص این بودجه برای بهبود کیفیت آموزش شد. خطاب به اینان نیز یادآور می‌شویم که معلم مهم‌ترین عامل کیفیت آموزشی است و باید معیشتش تامین باشد. مورد بعد، رجوع آنان به فرمان امام خمینی است که نظامیان را از دخالت و اظهار نظر سیاسی منع کرد.
وزیر علیه معلمان!
در آخرین اقدام این پروپاگاندای رسانه‌ای، وزیر آموزش و پرورش و تیم رسانه‌ای خود، در اقدامی همسو با عوامل فشار؛ نشستی رسانه‌ای برگزار کرد که در نگاه اول اقدامی مثبت است. اما با بررسی‌های انجام شده مشخص گردید حضور خبرنگاران، رسانه‌ها و فعالین صنفی در این نشست گزینشی بوده است و صرفا اقدامی نمایشی برای ژست مردمی بودن بود.
نیروهای همیشه در صحنه!
در تجمع‌های برگزار شده حضور نیروهای ضد امنیت و سرکوبگر لباس شخصی بسیار چشمگیر بود و در آخرین تجمع که در تاریخ ۲دی‌ماه ۱۴۰۰ برگزار گردید فشار و سرکوب این عوامل بیشتر از قبل بود. به نحوی که تعداد دستگیری‌ها و برخوردهای توهین‌آمیز با برخی معلمان بسیار بیشتر از قبل بود. اما ماجرای این سرکوب‌ها به اینجا ختم نمی‌شود بلکه تا همین لحظه نیز به صورت تلفنی و با شماره‌های ناشناس فعالان صنفی و موثر در تجمعات مورد تهدید و توهین قرار می‌دهند.
در پایان یکبار دیگر حاکمیت و نیروهای امنیتی را دعوت می‌کنیم که به قانون اساسی عمل کنند و دست از امنیتی کردن، پرونده سازی و سرکوب معترضان بردارند.
همچنین ارگان‌های نظامی که منظورمان سپاه هست را دعوت می‌کنیم که به فرمان امام عمل کند و در سیاست کشور دخالت نکند. روزنامه جوان، خبرگزاری فارس، خبرگزاری تسنیم و دانشجو که همه‌شان وابسته به سپاه‌اند چقدر از بودجه مردم را صرف درج اخبار ناصحیح و ضد مردمی می‌کنند؟
مورد آخر؛ خطاب به نیروهای انتظامی می‌گوییم! یقه معلم را نگیرید! چرا که گرفتن یقه معلم یعنی گرفتن یقه نوآوری و شکوفایی… سعه صدر داشته باشید و همراه مردم باشید چرا که همه سوار یک کشتی هستیم.
امیدواریم حاکمیت زنگ خطری که خیلی وقت است به صدا درآمده را شنیده باشد و با بازگشت به سوی مردم و اقدام به اصلاحات بنیادین، زندگی مردم را بهبود بخشد و دل‌ها را به یکدیگر نزدیک کند. از آخرین فرصت‌ها استفاده کنید.