کارگران هپکو در نامه‌ای به رئیسی از آزادسازی واردات ماشین‌آلات معدنی انتقاد کردند.
در این نامه می‌خوانیم: متاسفانه در روز روشن و پس از تبلیغات گسترده و مانورهای تبلیغاتی فراوان دولت در جهت حمایت از تولید داخل ، شاهد این هستیم که در جنگی نابرابر بار دیگر مافیای زر و زور و تزویر عنان را به دست گرفته و به راحتی مجوز واردات ماشین آلات معدنی را که در دولت قبلی متوقف شده بود را صادر می‌کند. البته بارها و بارها فریاد زدیم و از سودهای نجومی این واردات با اسناد و مدارک مسئولین را آگاه کردیم ولی شاید به دلیل اعداد عجیب و غریب این سودها، صدا از هیچکس در نیامد.
در بخشی دیگر از این نامه آمده است:
شاید با خود فکر کنید مگر قرار است که با این واردات چه اتفاقی بیفتد که اینقدر برای کارخانه هپکو با حدود هزار نفر کارگر اینقدر سر و صدا به پا می‌کنند که باید عرض کنیم که شرکت هپکو طی سالهای گذشته به نماد مقاومت و خود باوری در برابر رانت و فساد تبدیل شده بود که به راحتی و با این تصمیم غلط این کارخانه نابود و به نماد یاس و ناامیدی در بین جوانان پرشور این مرز و بوم تبدیل خواهد شد.
به نظر شما این کشور تا کی باید شاهد بسته شدن تک تک ابرکارخانه‌های صنعتی خود باشد و دوام بیاورد. با این حال بارها و بارها نیز عرض کردیم ما هیچگاه با وارداتی که تقاضای بیشتر از ظرفیت تولید داخل ما را داشته نیز مشکلی نداریم، ولی چرا یک بار برای همیشه نمی‌گذارید این واردات از طریق یک کارخانه تخصصی و به صورت شفاف انجام شود و چرا معدن کاری که باید به فکر بهره برداری و تولید ماده معدنی خود باشد، باید تمام فکر خود را به موضوع واردات ماشین آلات اختصاص دهد. البته که سوال بیهوده‌ای پرسیدیم، چراکه جواب از قبل مشخص است (مگر می‌توان از آن همه سودهای کلان و غیرقابل باور مافیای واردات به این راحتی گذشت.)