کارگران راه آهن: با قانون‌گذاری صحیح و تبدیل وضعیت کارکنان امور نگهداری وضعیت ایشان از لحاظ ارتقای سطح ایمنی، خدمات رفاهی، اجرای قانون در رابطه با نظام مزدی طبقه‌بندی مشاغل و امنیت شغلی کارگران که طبیعت مستمر و دائمی دارند را سر و سامان دهید.
تشکل‌های صنفی کارگران راه آهن آذربایجان، تهران، زاگرس و لرستان و جمعی از کارگران سایر نواحی، با صدور بیانیه‌ای خواستار پایان دادن به عدم امنیت شغلی، تبعیض میان کارگران رسمی و قراردادی، افزایش حقوق و اجرای طبقه‌بندی مشاغل، و بهبود ایمنی و بهداشت محیط کار شدند.
هزاران کارگر تعمیرات و ابنیه فنی راه آهن که از طریق پیمانکاران با قراردادهای موقت یک تا سه ماهه کار می‌کنند. مالکیت تراورس بزرگترین شرکت پیمانکاری راه آهن حدود یک سال پیش (نهم آذرماه سال ۹۹) شرکت پیمانکاری خدمات مهندسی خط و ابنیه فنی راه‌آهن (تراورس) به دولت بازگردانده شد اما در شرایط کار کارگران تغییری ایجاد نشده است.
علاوه بر بازگشت مالکیت تراورس به راه آهن، مدیرعامل راه آهن نیز پس از انتخابات ریاست جمهوری، از سوی وزیر راه و ترابری تغییر کرده است. روز ۲۱ مهر میعاد صالحی به پیشنهاد رستم قاسمی وزیر راه و شهرسازی دولت سیزدهم و با تائید کابینه به ریاست راه آهن منصوب شد.
بیانیه کارگران تعمیرات راه آهن از وزیر راه و مدیر عامل جدید راه آهن خواستار رسیدگی به مشکلاتشان شده‌اند.
تعویق مزد کارگران، روال عادی کار پیمانکاران
تعویق در پرداخت مزد به کارگران پیمانی راه آهن به یک رویه معمول پیمانکاران تبدیل شده است. و تنها با اعتراض و اعتصاب کارگران در نهایت بخشی از حقوق عقب مانده آن‌ها پرداخت می‌شود.
کارگران راه آهن شمال، ورامین، زاگرس، لرستان، رباط کریم، تهران، شمالغرب، آذربایجان و خراسان با تعویق حقوق و حق بیمه، نداشتن لباس کار و شرایط ناامن کار مواجه‌اند. هفته گذشته کارگران ابنیه فنی آذربایجان پس از چند روز اعتصاب، موفق شدند یک ماه از حقوق عقب افتاده خود را دریافت کنند.
بیانیه درباره معوقات مزدی نوشته است:
«میزان حقوق دریافتی کارگران که در طول یکسال علاوه بر آنکه حداقل ۴۰ درصد کمتر از سایر کارگران واحدهای راه آهن است، دو ماه عقب ماندگی حقوق داریم یعنی آخرین دریافتی حقوق در پایان هر سال مربوط به کارکرد دی ماه همان سال می‌باشد.»
کمی دستمزد و عدم امنیت شغلی از دیگر موارد اعتراض کارگران است.
شرکت تراورس سال ۹۱ از راه آهن جدا و به بخش خصوصی واگذار شد. پیمانکاران کوچکتری نیز در راه آهن به کار گرفته شدند. این تغییر، به کاهش دستمزد کارگران و حذف بسیاری از مزایای مزدی انجامید و قراردادهای یک تا سه ماهه جایگزین قراردادهای دائم شدند.
کارگران در بیانیه خود در اشاره به این روند نوشته‌اند:
«هیچ دلیل عقلی و شرعی وجود ندارد که نیروی انسانی امور نگهداری که بطور میانگین بیش از ۱۴ سال از عمر و جوانی خود را صرف خدمت به کشور نموده و ۱۶سال هم به او در دستگاه مربوطه نیاز است به صورت قراردادی یک ماهه الی سه ماه مشغول به کار باشد و حقوق خود را با واسطه و با تأخیر دریافت نماید.»
بیانیه سپس در ابهام نگهداشتن وضعیت تراورس و بلاتکلیفی کارگران را مورد انتقاد قرار داده و خواستار شفافیت در وضعیت شرکت و برطرف کردن مشکلات کارگران شده است.
کارگران خطاب به وزیر راه و ترابری و مدیرعامل جدید راه آهن نوشته‌اند:
«یکبار برای همیشه با قانون‌گذاری صحیح و تبدیل وضعیت کارکنان امور نگهداری وضعیت ایشان از لحاظ ارتقای سطح ایمنی، خدمات رفاهی، اجرای قانون در رابطه با نظام مزدی طبقه‌بندی مشاغل و امنیت شغلی کارگران که طبیعت مستمرو دائمی دارند را سر وسامان دهید.»