هم اکنون ۱۳ معلمِ فعال در تشکل‌های صنفی معلمان در زندان به سر می‌برند، ده‌ها معلم حکم زندان گرفته‌اند و هر لحظه ممکن است احضار و بازداشت شوند. در موج تازه‌ی احضار فعالان صنفی معلمان، ده‌ها معلم و برخی برای چندمین بار احضار شده اند.
در آستانه سال تحصیلی فقر معیشتی معلمان و خانواده‌های دانش آموزان، ناکارآمدی حکومت در کنترل همه گیری کرونا، واکسیناسیون عمومی، ناتوانی حکومت در تامین زیرساخت‌های لازم آموزش مجازی، اتخاذ سیاست کالایی‌سازی آموزش که در نتیجه آن کودکان بسیاری از دسترسی به حق آموزش محروم شده‌اند، معلمان را به اعتراض سراسری کشانده و نهادهای امنیتی گمان می‌کنند می‌توان با سلاح زنگ زده ارعاب، احضار و زندانی کردن فعالان صنفی معلمان با اتهامات امنیتی، صورت مساله را پاک کرد.
هم اکنون ۱۳ معلمِ فعال در تشکل‌های صنفی معلمان در زندان به سر می‌برند، ده‌ها معلم حکم زندان گرفته‌اند و هر لحظه ممکن است احضار و بازداشت شوند. در موج تازه‌ی احضار فعالان صنفی معلمان، ده‌ها معلم و برخی برای چندمین بار احضار شده‌اند.
معلمان پس از همه گیری کرونا با مشکلات مصاعفی درگیر شده‌اند. دور جدید اعتراضات آنان که از شهریور آغاز شده، ابعاد و کیفیت متفاوتی دارد. در شهریور ماه معلمان در ده‌ها شهر تجمع کردند. روز پنجشنبه اول مهر، معلمان همزمان در شهرهای کرج، ممسنی، کوهدشت، اراک، یزد، اردبیل، دیواندره، شاهرود، همدان، تبریز، زنجان، شهرکرد، قزوین، آبادان، ساری، مشهد، کرمانشاه، قم، ملایر و… تجمع کردند.
در قطعنامه تجمع پنجشنبه اول مهر معلمان همدان که مقابل اداره آموش و پرورش قرائت شد، پس از اشاره به تلاش «متولیان مختلف و نهادهای پیدا و پنهان قدرت» برای خاموش کردن هر صدای انتقادی آمده است:
«اگر اندک مایه‌ای از خرد در مسئولان این کشور باشد، باید بدانند در مدیریت یک سرزمین ننگی بالاتر از این نیست که معلمان و فرزندانشان و فرزندان این مملکت عموما زیر خط فقر زندگی می‌کنند».
اعتراضات اخیر معلمان همراه است با ابتکاراتی از قبیل نوشتن نامه به ادارات آموزش و پرورش و اعلام این که حاضر نیستند از امکانات شخصی خود از قبیل گوشی هوشمند یا تبلت و اینترنت شخصی خود برای تدریس در کلاس‌های مجازی استفاده کنند. ده‌ها هزار معلم نرم‌افزار شاد را از گوشی‌های خود پاک کرده اند. اعتراض سراسری معلمان در سوم مهر، اعتراض به وضعیت همه معلمان اعم از رسمی و قراردادی، کارنامه سبزها و بازنشستگان است.
احضار، صدور حکم و زندانی کردن معلمان
طی بیش از دو دهه مبارزه مستقل معلمان، نهادهای اطلاعاتی و امنیتی برای فلج کردن تشکل‌های صنفی مستقل معلمان تا کنون ده‌ها فعال این تشکل‌ها را به محاکمه و زندان کشانده‌اند. تعدادی سال‌ها زندگی خود را پشت میله‌های زندان سپری کرده‌اند، برخی با وثیقه‌های سنگین به طور موقت آزادند.
بنا بر گزارش شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی معلمان در شهریور و اطلاعات تکمیلی دوم مهر، هم اکنون ۱۳ فعال صنفی معلمان، و وکیل افتخاری معلمان زندانی‌اند.
در تهران، ۴ معلم اسماعیل عبدی، ناهید فتحعلیان، زینب همرنگ و معصومه عسگری زندانی‌اند و محبوبه فرحزادی زیر حکم است. بنا بر این گزارش، معلمان بسیاری در تهران تهدید و احضار شده‌اند اما نمی‌خواهند نامشان برده شود.
در مشهد، سه معلم در بازداشت هستند؛ هاشم خواستار، محمد حسین سپهری و نصرت بهشتی.
در بجنورد، دو معلم به نام‌های یعقوب یزدانی و محمدرضا رمضان زاده بازداشت هستند. یک معلم محکوم به زندان است.
یعقوب یزدانی بدون طی مراحل قانونی، ارائه‌ی آخرین دفاع و تشکیل دادگاه تجدید نظر، با استناد با حکم بدوی قاضی زندانی شده است.
در خمینی شهر، برخی فعالان معلمان بارها در فضای مجازی تهدید شده‌اند.
در گیلان، محمود صدیقی‌پور، عزیز قاسم‌زاده، تیمور باقری، و یک معلم که ترجیح می‌دهد نامش عنوان نشود احضار شده‌اند.
در خوزستان، پیروز نام، علی کروشات و زن معلمی که نمی‌خواهد نامش عنوان شود، حکم زندان گرفته‌اند.
در بوشهر، محمود ملاکی و حسین رضایی زیر حکم هستند.
در استان فارس، مهدی فتحی و غلامرضا غلامی زندانی‌اند. اصغر امیرزادگان زیر حکم است و زحمتکش پس از یک سال زندان و پرداخت ۱۲ میلیون تومان به جای ۷۴ ضربه شلاق، آزاد شده است.
در اسلامشهر، حمید قندی و رسول بُداغی بارها احضار شده‌اند.
در شهریار، جعفر ایراهیمی احضار شده است.
در کرج، یک معلم تاریخ که نمی‌خواهد نامش عنوان شود، چنیدن ماه است به اتهام تبلیغ علیه نظام زندانی است.
مصطفی نیلی وکیل افتخاری فرهنگیان نیز چندی پیش بازداشت شد و در زندان به سر می‌برد.
وعده‌های بی‌پشتوانه و تکراری مسئولان
معلمان عموما زیر خط فقر زندگی می‌کنند. معلمان رسمی خواهان اجرای مصوبه افزایش حقوق معلمان به ۸۰ درصد حقوق دانشگاهیان هستند. سیاست حکومت بی‌اعتنایی و تقلیل مطالبات معلمان است و با تهدید و پرونده‌سازی برای فعالان صنفی تکمیل می‌شود.
معلمانی که در دو دهه اخیر با قراردادهای کوتاه مدت، عمدتا بدون بیمه و گاه با حقوقی کمتر از حداقل دستمزد استثمار می‌شوند، وضعیت بدتری دارند. آموزش و پرورش با ابداع انواع قراردادهای موقت زمینه تشدید استثمار معلمان موقت را فراهم کرده است.
متقاضیان استخدام در آموزش و پرورش موسوم به کارنامه سبزها که در آزمون ورودی پذیرفته شده‌اند ولی بلاتکلیف به حال خود رها شده‌اند، از دو هفته پیش مقابل وزارت آموزش و پرورش تحصن کرده‌اند.
معلمان علاوه بر اجرای رتبه‌بندی، خواستار رسیدگی به مطالبات کارنامه سبز ها، و ایجاد امنیت شغلی نیروهای خرید خدماتی، مربیان پیش‌دبستانی و مربیان نهضت سوادآموزی و معلمان شاغل در بخش خصوصی هستند.
معلمان به کیفیت‌زدایی از آموزش، و خصوصی‌سازی و تجاری‌سازی آموزش که آموزش رایگان و همگانی را به محاق برده و به محرومیت میلیون‌ها کودک از تحصیل انجامیده معترضند و خواستار بهره مندی همه کودکان بویژه کودکان مناطق محروم از آموزش رایگان و عادلانه هستند.
ایجاد بستری امن برای بازگشایی حضوری مدارس از طریق واکسیناسیون، فاصله‌گذاری بهداشتی و تامین ماسک و مواد ضدعفونی کننده رایگان برای دانش‌آموزان و معلمان و در صورت استفاده از آموزش مجازی، فراهم کردن تجهیزات ضروری شامل گوشی هوشمند و اینترنت رایگان برای دانش آموزان و معلمان از خواست‌های دیگر معلمان است.
یک بند از قطعنامه تجمع سراسری معلمان در سوم مهر، خواست آزادی معلمان زندانی، بازگشت به کار معلمان اخراجی، توقف پرونده‌سازی علیه معلمان و به رسمیت شناختن حق ایجاد تشکل‌های مستقل صنفی است.
قطعنامه تجمع سوم مهر تاکید کرده است معلمان «فریب وعده‌های بی‌پشتوانه و تکراری مسئولان را نخورده» و تا اعمال خواسته‌های مطرح شده به اعتراض ادامه می‌دهند.