حبیبالله مسعودی فرید، معاون اجتماعی سازمان بهزیستی در گفتوگویی با روزنامه جامجم گفته :«برآورد میشود که ۵۱ هزار کودک در اثر کرونا، پدر یا مادر خودشان را از دست دادهاند که نیاز به حمایت دارند.» این البته فقط آمار آن تعداد کودکانیست که پس از مرگ والدین خود نیاز به دریافت مستمری و حمایت پیدا کردهاند.
پیش از شروع کرونا در ایران شدت گرفتن فقر سرعت پر شتابی داشت. براساس گزارش وضعیت اجتماعی مرکز آمار، تعداد خانوارهای دریافتکننده کمکهزینه مستمری از سازمان بهزیستی در سال ۹۸ بیشتر از یک میلیون و ۳۰۵ هزار خانوار بوده که به نسبت آمار یک میلیون و ۷۷ هزار خانوار در سال ۹۷ تغییر قابل توجهی را نشان میدهد. این آمار زمانی معنادارتر میشود که بدانیم در سال ۹۵ و ۹۶ تعداد خانوارهای مستمریبگیر۵۰۰ هزار و ۸۰۰ نفر و ۵۰۰ هزار و ۹۲۵ بوده است؛ یعنی در یک بازه زمانی ۳ ساله، تعداد افرادی که نیاز به مستمری بهزیستی پیدا کردهاند، سه برابر شده است.
کودکان از آسیبپذیرترین افراد در فقر و سالهای کرونا هستند. براساس آمار مرکز آمار ۷۵۹ هزار و ۳۳۶ کودک تا سن ۱۸ سال در سال ۹۸ معیشتبگیر کمیته امداد قرار داشتند و جدای از این آمار، ۱۲۳ هزار ۶۷۸ کودک تحت برنامه امنیت و تغذیه کمیته امداد بودهاند. اکنون که ۵۱ هزار کودک در اثر کرونا سرپرست خود را از دست دادهاند باید منتظر افزایش تعداد کودکان کار نیز بود.
سیاستهای ضدمعیشتی در سالهای اخیر تنها کودکان را هدف قرار نداده بلکه زنان نیز به شکل چشمگیری فقیرتر شدهاند. معاون اجتماعی سازمان بهزیستی خبر داده که حدود سه میلیون و ۵۰۰هزار زن سرپرست خانوار در کشور وجود دارد که حدود یکمیلیون و ۵۰۰هزار نفر از آنها تحت پوشش بهزیستی و کمیتهامداد هستند و ۲ میلیون آنها تحت پوشش نیستند. باید در نظر بگیریم که این تنها آمار رسمی است و آمار اعلام نشده میتواند بیش از اینها باشد.همچنین بخوانید: عاقبت زبالههای بیمارستانی تهران
از سوی دیگر، پیش از کرونا حدود هفت میلیون شغل غیررسمی در کشور وجود داشت؛ مشاغلی بدون بیمه و بازنشستگی. با شیوع کرونا بیکاری و روی آوردن به شغلهای غیررسمی برای کسب حداقل درآمد بیشتر شده.
نظام تامین اجتماعی فراگیری در کشور وجود ندارد و آنچه وجود داشته نیز توسط سیاستهای دولتها روز به روز ضعیفتر شده و بر تعداد مستمریبگیران کمیتهامداد و سازمان بهزیستی اضافه شده است. با توجه به شرایط پذیرش خاص از سوی این سازمانها جمعیت قابل توجهی آسیبدیده از وضعیت اقتصادی و کرونا وجود دارد که تحت پوشش هیچگونه بیمه و حمایتی نیستند. اگر حتی تنها به آمارهای رسمی اکتفا کرد باید منتظر تبعات شرایط اقتصادی و تعلل در واکسیناسیون بود چرا که آمارها نشان میدهد در ۴۰ سال اخیر هیچگاه شرایط اقتصادی در چنین وضعیت فاجعهباری نبوده است.