روز گذشته خبر بیعت مدیران مسئول رسانه‌های اصلاح طلب با ابراهیم رئیسی منتشر شد.
حجت الاسلام سید ابراهیم رئیسی با مدیران مسئول رسانه‌های اصلاح طلب شرق، ایلنا، آرمان، دنیای اقتصاد، راوی، آفتاب یزد و… دیدار کرد و خواسته‌های آنان را شنید.
رفتاری بی‌سابقه که شاید تنها در حوزه‌‌ی اقتصاد و معاملات مالی قابل توجیه باشد، ضمن اینکه لفظ “بیعت” در این خبر به تنهایی بر این امر دلالت دارد که روزنامه‌های اصلاح‌طلب منفعل عمل کرده و کنش سیاسی انجام نداده‌اند. دقیقا به استقبال شکلی از حکومت اسلامی رفته و حالا که متوجه پایان یک دوران در تاریخ ایران شده‌اند، بیعتی از سر نیاز انجام داده‌اند. زیرا شخص آیت‌الله رئیسی نه به رای این گروه نیاز دارد و نه این بیعت می‌تواند حاشیه‌ی امنی را برای دوستان ما ایجاد کند. غالب رسانه‌هایی که تحت عنوان اصلاح‌طلب به این دیدار رفتند از قضا بیشترین بهره‌مندان از یارانه‌های دولت‌های نهم، دهم، یازدهم و دوازدهم بودند و طبعا تردیدی در حفظ منافع آینده باند خود نداشتند.
این دیدار به طور تلویحی حاوی پیام‌ها و درخواست‌هایی است که می‌توان تقریبا حدس زد در چه راستایی قرار دارد.
طبق شواهد، این جمع از آینده و مسیر اصلاح‌طلبی قطع امید کرده و از گذشته اصلاح‌طلبانه خود نیز روی گردانده‌اند. علیرغم اینکه طی ۸ سال از روحانی نیز انتقاد اصولی و در حمایت از مردم نکرده‌اند، امروز گلایه از روحانی را نزد رئیسی برده و پیشاپیش دست تقاضا دراز کرده‌اند.
محمدعلی وکیلی مدیر مسئول روزنامه ابتکار به پشتوانه همین روزنامه و با برچسب اصلاح‌طلبی وارد لیست امید شد و به مجلس دهم راه یافت. با این سابقه، وکیلی و همراهانش نمی‌توانند خود را روزنامه‌نگاران بی‌طرف یا غیرسیاسی معرفی کنند. چرا که لااقل درخصوص خود وکیلی واضح است که او تحت عنوان اصلاح‌طلب بر سر سفره راه یافته و حالا هم قصد بلند شدن از این سفره را ندارد. اما برای باقی ماندن و بهره‌مند شدن بیشتر از خوان نعمت بی‌کران یارانه‌ها و حمایت‌های دولت آتی، اصلاح‌طلبان سابق باید تغییر شکل دهند و به سوی افراد جدیدی دست دراز کنند. رسانه‌هایی که طی هشت سال گذشته مخالفت خاصی با سیاست‌های دولت روحانی نداشتند و به ویژه در ماجرای افزایش قیمت بنزین و تنش‌های پس از آن سکوت پیشه کردند، حالا شکایت از سیاست‌های روحانی را به رقیب سابق برده‌اند.
اگرچه دال گفتمانی رئیسی در دولت آینده آنچنان مشخص نیست اما پیشینه‌ی رئیسی نشان می‌دهد که او قاضی است. قاضی هم به دنبال گفتگو یا بهره‌مندی از نظرات ورشکستگان سیاسی نیست. اگر نظرات و بیعت رسانه‌های اصلاح‌طلب دردی از کسی دوا می‌کرد، الان در پی تحبیب قلوب جناح مقابل نبودند.
واضح است که رئیسی هیچ احتیاجی به تبانی یا استمداد از روزنامه‌های اصلاح‌طلب ندارد. اگر فرصت‌طلبان وزنه‌ای موثر در سیاست ایران بودند، تا الان تمام توان خود را برای تخریب آیت الله رئیسی به کار گرفته بودند. اما همین‌قدر که از موضع شکست‌خورده و جهت بیعت به چنین جلسه‌ای رفته‌اند نشان می‌دهد تا چه حد اهمیت و قدرت دارند. اینکه پس از انتشار آخرین نظرسنجی‌ها به تکاپو افتاد‌ه‌اند که تا پیش از روز انتخابات جلسه‌ای با برنده احتمالی انتخابات داشته باشند و آینده ترحم‌برانگیز خود در این صحنه را تضمین کنند نشان از نداشتن استراتژی این مجموعه است. نظرسنجی‌ها یا نظرسازی‌های اخیر نشان می‌دهد یک جناح با همراهی و حمایت رسانه‌هایش ۴ سال در جا زده و اعتبار اجتماعی خود را از بین برده است.
واضح است که انتقاد از روحانی طی سال‌های گذشته کم‌هزینه‌ترین کار ممکن بوده، اما احیانا منفعت طلبی مانع به زبان آوردن این انتقادات می‌شد. دیدیم آیت الله رئیسی حتی در مناظره‌ها از نحوه عملکرد دولت در ماجرای بنزین انتقاد کرد، اما تملق این افراد برای روحانی طی سال‌های گذشته به هیچ‌وجه اجازه انتقاد به آنان نداد.
البته اگر این افراد روزنامه نگاران دولتی بودند، این اقدام قابل توجیه و درک بود. روزنامه‌نگار دولتی نگران است که کارفرمای جدید در اولین روز آن‌ها را اخراج کند و تیم خودش را روی کار بیاورد. اما رفتار این گروه بیشتر یادآور کارمندان سازمانی است که در نزدیکی روز تودیع و معارفه روسای سازمان از آینده خود بیمناک شده و برای بقا تقلا می‌کنند.
منبع: روزنامه مستقل