در حالی که برخی گروه‌های اصلاحطلب تمایلی واقعی به حمایت رسمی یا غیررسمی از عبدالناصر همتی در انتخابات جاری داشتند، بیانیۀ مهندس میرحسین موسوی از حصر خانگی، برنامۀ آنها را نقش بر آب کرد.
بیانیۀ مهندس موسوی در عین حال، مجموعۀ نیروهای اصلاحطلب را نیز در معرض چالش تازه‌ای قرار می‌دهد. واقعیت این است که این نیروها، در کنار اعلام عدم معرفی کاندیدا، عمدتاً مخالفتی با حضور در پای صندوق‌های رأی نداشتند و در پی یافتن مسیری میانه برای حفظ روابط نیم‌بند خود با حاکمیت بودند. بیانیۀ مهندس موسوی اما این راه میانه را کم و بیش مسدود می‌کند مگر آنکه چهره‌های شاخص اصلاحطلب بخصوص سید محمد خاتمی در صدد نادیده گرفتن مفاد بیانیۀ وی برآیند.
در هر صورت، آرایش تازه‌ای در بین نیروهای سیاسی ایران در حال ظهور است. همانطور که اصلاح‌طلبان ممکن است به دو صف مختلف تقسیم شوند، اختلاف در طیف اصولگرایان نیر در حال بروز و ظهور است. نمونه‌ای از این پدیده در آخرین مناظرۀ کاندیداهای ریاست جمهوری به روشنی به چشم آمد دقیقاً آنجا که سید ابراهیم رئیسی راهش را از سعید جلیلی و دوستانش جدا کرد.