✍?علیرضا پاکباز، دبیر[سابق] شورای صنفی دانشجویان مرکز آموزش عالی استهبان
طرح آمایش آموزش عالی که از هشت بند تشکیل شده در سال ۹۴ توسط شورای عالی انقلاب فرهنگی تصویب و به وزارت علوم جهت اجرا ابلاغ شد؛ براساس بند سوم این ابلاغیه، وزارت علوم میتواند به منظور ساماندهی به واحد‌های آموزش عالی، این موسسات را تجمیع کند؛(بخوانید تعطیل کند) به نحوی که پاسخگوی نیاز‌های منطقه‌ای باشد و منجر به کاهش هزینه‌های سربار و ارتقای کیفی خدمات شود.
شروع اجرای این طرح ۵-۴ سال به طول انجامید تا اینکه از نیمه های سال۹۹ اخبار ادغام یا مأموریت محورشدن دانشگاه ها به گوش میرسد.
در ابتدا این طرح از استان های محروم مانند خراسان شمالی(مرکز آموزش عالی اسفراین) شروع شد و به استان های خراسان جنوبی، اصفهان، فارس و… کشیده شده است؛ که در اکثریت موارد اعتراض تند مسوولان شهرستان، دانشجویان، اساتید و کارکنان مراکز را در پی داشته که بعضا موجب عقب نشینی وزارت علوم از موضع خود و تجدید نظر این وزارت خانه گردیده است.
با توجه به عقب نشینی های وزارت علوم در برخی از موارد اینطور به نظر میرسد که در اجرای این طرح، رابطه جای ضابطه را گرفته و متاسفانه کاملا سلیقه ای و غیرکارشناسی شده عمل میشود.
گفته شده هدف اصلی این طرح ارتقای کیفیت آموزشی مراکز آموزش عالی و کاهش هزینه های سربار میباشد اما به نظر میرسد تنها هدف و هدف اصلی این طرح، کم کردن هزینه های دولت و حذف مراکز آموزش عالی شهرستان هایی باشد که صدای مسوولانش به گوش مقامات ارشد وزارت عتف نمیرسد و نفوذی در وزارت ندارند؛ اگر هدف اصلی ارتفا کیفیت آموزشی و خدماتی مراکز آموزش عالی باشد قطعا راه های بسیاری برای این مهم وجود خواهد داشت که تعطیلی و یا ادغام مراکز آموزش عالی، آخرین راه پیش رو و تنها به معنای پاک کردن صورت مسئله و عدم حل این مشکل میباشد.
متاسفانه چند هفته پیش و در بحبوحه ی امتحانات میانترم دانشجویان و در شرایطی که به دلیل وضعیت قرمز کرونا، دانشجویان و اساتید فشار روحی سنگینی را تحمل میکردند، نامه ای از وزارت علوم به مرکز آموزش عالی استهبان با مضمون لغو مجوز و توقف پذیرش دانشجو در رشته ی مهندسی عمران ارسال شده است؛ که موضوع فوق فشار روحی مضاعفی به دانشجویان و اساتید مرکز آموزش عالی استهبان وارد نموده است. از آنجایی که شهرستان استهبان قطب رشته ی مهندسی عمران در شرق استان فارس بوده و تجهیزات آزمایشگاهی و کارگاهی رشته ی عمران این مرکز کامل و به روز است، به نظر میرسد این تصمیم چندان کارشناسی شده نباشد؛ همچنین سطح علمی و فعالیت های پژوهشی اعضای هیات علمی رشته ی مذکور بر هیچ کس پوشیده نبوده و مقالات چاپ شده ی ایشان در مجلات معتبر بیانگر این مهم میباشد.
از آنجایی که رشته ی عمران بیشترین تعداد ورودی و استقبال شدید دانشجویان مرکز را در سال های اخیر به دنبال داشته، این خبر بسیار نگران کننده است؛ زیرا با کاهش چشمگیر تعداد دانشجویان در آینده میتواند پیش زمینه ای برای تعطیلی دائم و یا ادغام این مرکز باشد!!(احتمالا هدف همین است)
در آخر به نظر میرسد طرح آمایش مراکز آموزش عالی طرحی شکست خورده، نا کارآمد و غیر کارشناسی باشد که وزارت عتف در واپسین لحظات خود به دلیل جبران کمبود بودجه ی دولت بر روی آن پافشاری میکند.