خبرگزاری شینهووای چین دیروز خبر از تصویب قانونی برای مقابله با گسترش بیماری‌های عفونی در چین داد. این قانون از جمله قوانین جدید امنیت‌زیستی است که با هدف مقابله با گسترش بیماری‌ها وضع شده است و از فروردین ماه لازم‌الاجرا خواهد بود.
بر اساس قانون جدید، باید دستگاه‌هایی برای نظارت، پیشگیری و کنترل عوامل خطرساز زیستی مانند بیماری‌ها ایجاد شود. این قانون همچنین سازوکارهایی برای اخطار زودهنگام در صورت بروز یک تهدید زیستی و انجام تحقیقات درباره این تهدیدات پیش‌بینی می‌کند و تضمین می‌کند که اطلاعات به دست آمده از این فرآیند‌ها به صورت آزاد در دسترس همه قرار گیرد.
همچنین مقرراتی برای پیشگیری و مقابله با تهدیدات زیستی تدوین شده است که تنها شامل تهدیدهایی مثل بیماری‌های همه‌گیر و میکروب‌ها نمی‌شود. حتی تحقیقات فناوری‌زیستی و کاربردهای آن هم باید تحت نظارت قرار گیرد.
در چند سال اخیر انتقاد‌های زیادی به دولت‌های جهان وارد شده‌است که نظارتی بر عملکرد شرکت‌های خصوصی فناوری‌های زیستی و محققان در این زمینه ندارند. بعضی کشورها به سادگی با قوانینی هرگونه تحقیق خارج از محدوده‌هایی خاص را ممنوع کرده‌اند اما دانشمندان می‌گویند مطالعه ورای محدودیت‌هایی که سیاستمداران تعیین کرده‌اند برای پیشرفت دانش و رشد امکانات فناوری‌زیستی حیاتی هستند.
چین پیشتر اعلام کرده بود که قصد دارد با توجه به تجربه همه‌گیری کرونا، قوانینی جدید برای مقابله با تهدیدهای زیستی وضع کند. برخورد چین بر خلاف بسیاری دیگر از کشورها، با همه‌گیری کرونا، با اولویت قرار دادن توصیه‌های بهداشتی همخوانی بیشتری داشته است. هفته پیش چین اعلام کرد که خوشه‌ای چند نفری از بیماران مبتلا به کرونا در شهر کینگدائو شناسایی شده‌اند در نتیجه طی کمتر از یک هفته ۹میلیون نفر مردم این شهر تست کرونا دادند. همچنین از پیش اعلام شده‌بود که در صورتی که تعداد مبتلایان بیشتر شود شهر قرنطینه و تعطیل خواهد شد.
با اجرای چنین سیاست‌هایی اکنون ۲ماه است که جز چند مورد شهر کینگدائو هیچ فرد دیگری مبتلا به کرونا در چین شناسایی نشده است و به نظر می‌رسد. در عوض در بسیاری از کشورها از جمله ایران، دولت‌ها با بهانه کردن توقف چرخ اقتصادی از پیاده کردن سیاست‌های بهداشتی کارا که می‌تواند جان مردم را نجات دهد، شانه خالی کرده‌اند. این در حالی است که هزینه‌های یک همه‌گیری طولانی مدت برای اقتصاد کشورها بسیار بیش از هزینه‌های لازم برای پیشگیری از همه‌گیری خواهد بود. لازم به یادآوری نیست که هزاران نفر هم قربانی همه‌گیری می‌شود و میلیون‌ها نفر روز به روز فقیرتر و گرسنه‌تر.