بار دیگر در حالی به پنجم اکتبر روز جهانی معلم رسیده‌ایم که آموزش و پرورش ایران از بسیاری مشکلات به ویژه کمبودهای بخش آموزش در رنج است و تمامی دانش‌آموزان کشور از آموزش باکیفیت و عادلانه محروم مانده‌اند.
وجود مدارس متنوع، کمبود نیروی انسانی کارآمد، عدم توجه جدی به آموزش، دخالت مافیای پشت پرده در تهیه محتوای آموزشی، نبود تجهیزات و امکانات کمک آموزشی در مدارس، فرسودگی و تخریبی بودن فضای آموزشی و ده‌ها مشکل دیگر، آینده‌ای موهوم را برای آموزش و پرورش ایران پیش‌بینی می‌کند.
امسال نیز که ویروس کرونا در سرتاسر جهان منتشر شده به ویژه در ایران، مزید بر علت شده و آموزش را به پشت هاله ای از ابهام برده است و آن گونه که باید و شاید این امر مهم به سرانجام نخواهد رسید. کودکان بسیاری در جای جای ایران عزیز به دلیل فقر و کمبود امکانات آموزشی به خصوص عدم دسترسی به زیرساخت فضای مجازی عملاً از آموزش عقب مانده‌اند.
در این وانفسای پریشانی، این وظیفه وزارت آموزش و پرورش و در سطح بالاتر دولت است که می‌بایست علاوه بر رعایت پروتکل‌های بهداشتی که متاسفانه به خوبی رعایت نشده و تعداد زیادی از دانش آموزان را به کام مرگ کشانده است، نسبت به تامین امکانات عادلانه در تمام نقاط کشور به ویژه استان‌های محروم مرزی اهتمام ورزند.
سازمان آموزش بین‌الملل(Ei) برای دستیابی به راهکارهای پیشبرد اهداف آموزشی در پنجم اکتبر۲۰۲۰، روز جهانی معلم، ترتیبی داده است تا هزاران معلم در سرتاسر جهان اولویت‌های خاص معلمان و اتحادیه‌های صنفی را به صورت آنلاین به اشتراک بگذارند. من از همکارانم در سرتاسر ایران می‌خواهم در این رویداد مهم پیشگام شوند. چرا که انسان ها در کنار هم می‌توانند تغییرات واقعی را ایجاد کنند.
اسماعیل عبدی – زندان اوین