با آنکه بارها و بارها در این سالیان گفته شده‌است و گفته‌ایم، باز هم بار دیگر از حاکمیت می خواهیم که خون بس اعلام کنند؛ از اعدام و خشونت طلبی دست بردارند و بر محور قانونی که برای پاسداشت آن سوگند خورده‌اند، اندکی تامل و درنگ بر خونهای به ناحق ریخته شده کنند. همچنین از همه مراجع علمی، حقوقی، دینی، فرهنگی و سرمایه های اجتماعی که دغدغه مردم و ایران را دارند مصرّانه می‌خواهیم که صدایشان را برای دفع خشونت و حذف اعدام، رسا و هم نوا کنند تا در مسیری مشترک، با یکدیگر در”خون ـ بس” و “اعدام ـ بس” هم صدا شویم.
بیانیه جمعی از فعالان سیاسی، اجتماعی، صنفی و حقوق بشری در محکومیت صدور و اجرای احکام اعدام در ایران
به نام خدا
موقعیت حساس امروز ایران و وجود بحرانهای سیاسی، اقتصادی و اجتماعی و صعود لحظه به لحظه تورم و‌گرانی در کنار بحران کرونا عموم جامعه و به ویژه اقشار آسیب پذیر را در نگرانی عمیق فرو برده و سرگردان در میان انتخاب جان و نان کرده‌است. در این میانه بحران دیگری هم سالهاست که گریبانگیر مردمِ مدافع عدالت و آزادی شده و آنها را در تنگناهایی جدی قرار داده است.
آنچه وجدانهای بیدار را برانگیخته می‌کند،برخورد مرگبار با معترضان و جان دادن ذره ذره و گاه ناگهانی آنها در حبس و حصر است. اعدام عجولانه نوید افکاری در شیراز ، جان دادن نادر مختاری در کهریزک، تهدید سلامت زندانیان سیاسی زن که برخی از آنها فرزندانی چشم به راه دارند و صفی از جوانان در نوبت مرگ، تصویر فاجعه آمیزی را پدید آورده است که هیچ کس و هیچ نهادی پاسخگوی آن جز با سکوت مطلق نیست. آنها یا سکوت محض می کنند وخود را در معرض پاسخ قرار نمی دهند و یا سناریوهای تهی از صدق و صراحت را تکرار می کنند.
تاسف‌اور است که می‌بینیم راه‌های اقدام برای هر گونه دادخواهی نیز مسدود شده است. دستگاه قضا گویی درگیر جرم و فساد درون خود است؛ داعیه داران انقلاب در درون مجلس سخت در جستجوی امکان های برتر دنیوی و سهم خواهی های جدید هستند و دستگاه اجرا هم یا در فساد ساختاری گرفتار است و یا توانی حتّی برای مدیریت خود ندارد.
عجب آن است که حاکمیت در چنین وضع بحرانی که خود آفریده است ، به چه منظور رویه اعدام را ادامه می‌دهد و روی از خواسته ملت در”نه ـ به ـ اعدام” برمی گرداند و هم چنان با همه آشفتگی‌هایش بر طبل خشونت می کوبد؟
با آنکه بارها و بارها در این سالیان گفته شده‌است و گفته‌ایم، باز هم بار دیگر از حاکمیت می خواهیم که خون بس اعلام کنند؛ از اعدام و خشونت طلبی دست بردارند و بر محور قانونی که برای پاسداشت آن سوگند خورده‌اند، اندکی تامل و درنگ بر خونهای به ناحق ریخته شده کنند. همچنین از همه مراجع علمی، حقوقی، دینی، فرهنگی و سرمایه های اجتماعی که دغدغه مردم و ایران را دارند مصرّانه می‌خواهیم که صدایشان را برای دفع خشونت و حذف اعدام، رسا و هم نوا کنند تا در مسیری مشترک، با یکدیگر در”خون ـ بس” و “اعدام ـ بس” هم صدا شویم.
یازدهم مهرماه هزاروسیصد ونود ونه
هاشم آقاجری – هادی احتظاظی – بهمن احمدی امویی – مرتضی اشرفی – رضا انصاری راد – مسعود باستانی – علی اکبر باغانی – رسول بداغی – قربان بهزادیان نژاد – علیرضا بهشتی شیرازی – محمود بهشتی لنگرودی – مصطفی تاجزاده – امیر خرم – ابراهیم خوش سیرت – محمد داوری – محمود دردکشان – سعید دهقان – معصومه دهقان – صادق ربانی املشی – علیرضا رجایی – بهمن رضا خانی – حسین رفیعی – رضا رئیس طوسی – محمدعلی زحمتکش – کوروش زعیم – فاطمه سپهری – عبدالفتاح سلطانی- سیدمحمد سیف زاده – احسان شریعتی – فیروزه صابر – کیوان صمیمی – طاهره طالقانی – محمدرضا عالی پیام – محسن عمرانی – عزیز قاسم زاده – ابوالفضل قدیانی – نظام الدین قهاری – محمد کارخانه چین – رحمان کارگشا – آرش کیخسروی – فاطمه گوارایی – اسکندر لطفی – حسین مجاهد – فخرالسادات محتشمی پور – محمد محمدی اردهالی – مهدی محمودیان – سعید مدنی – رضا مسلمی – احمد معصومی – آذر منصوری – علی نظری – صدیقه وسمقی .