جعفر عظیم زاده دبیر هیأت مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران از روز ۲۶ مردادماه و پس از انتقال فریبکارانه‌اش از زندان اوین به سلول انفرادی زندان رجایی شهر دست به اعتصاب غذای اعتراضی زده بود که روز گذشته پس از ورودش به بند عمومی زندانیان سیاسی به اعتصاب غذای اعتراضی خود پایان داد.
جعفر عظیم زاده کیست و به چه دلیلی در زندان است؟
جعفر عظیم زاده فعال کارگری و دبیر هیأت مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران است که سالهای زیادی از عمر خود را صرف فعالیتهای صنفی کارگری و دفاع از حقوق و مطالبات کارگران ایران نموده است.
سال ۱۳۹۳ پس از اینکه طومار چهل هزار نفره‌ی کارگران در اعتراض به سطح نازل دستمزدها را سازماندهی کرد توسط وزارت اطلاعات دستگیر شد و سپس به شش سال حبس محکوم شد. اردیبهشت ۹۹ نیز درحالیکه مشمول آزادی می‌شد توسط نهادهای امنیتی با یک پرونده سازی مجدد به ۱۳ ماه حبس دیگر محکوم گردید تا همچنان در زندان بماند. به دنبال آنکه نهادهای امنیتی دیگر حتی وجود این کارگر معترض را در زندان نیز تاب نمی‌آوردند دو بار توسط زندانیان خطرناک سوءقصد به جان وی را سازمان دادند و بعدتر درحالیکه به کرونا مبتلا شده بود او را به انفرادی زندان رجایی شهر انتقال دادند تا شرایطی را رقم بزنند که او را از بین ببرند.
هرچند روز گذشته جعفر عظیم زاده پس از ۲۱ روز اعتصاب غذا و بعد از آنکه اعتراضش نسبت به انتقالش به انفرادی به نتیجه رسید و پس از ورود به بند عمومی به اعتصابش پایان داد اما با توجه به مجموعه اتفاقات اخیر و توطئه آشکار و سیستماتیک نهادهای امنیتی جان این کارگر زندانی کماکان در خطر قرار دارد.
دشمنی با یک کارگر معترض و مطالبه‌گر نشان از ماهیت سرکوبگرانه و ضدکارگری عوامل و حافظان سرمایه‌داران حاکم بر کشور دارد که اکثریت عظیم جامعه را در محاق ظلم و بیحقوقی فرو برده‌اند و هرگونه صدای حق طلبی و اعتراض کارگران بمانند جعفر عظیم زاده را نیز با شدیدترین سرکوبگریها پاسخ میدهند.
طبقه کارگر ایران صدها و هزاران جعفر عظیم زاده را در دل خود دارد و قطعاً در مقابل برخوردهای امنیتی و سرکوبگرانه در پاسخ به فعالیتهای صنفی و طبقاتی خویش خواهند ایستاد.
اتحادیه آزاد کارگران ایران ضمن ابراز نگرانی جدی نسبت به حفظ جان جعفر عظیم زاده خواهان آزادی فوری و بی قید و شرط اوست. همچنین ما تمام تلاش خود را به کار میبندیم تا توطئه‌های شوم دستگاه‌های امنیتی را علیه فعالین و رهبران کارگری افشا کرده و نگذاریم که به راحتی بتوانند این صداهای رسای اعتراض طبقاتی‌مان را از بین ببرند.
اتحادیه آزاد کارگران ایران – ۱۶ شهریور ۹۹