کارگران، هم زنجیریان؛
همانطور که خود شاهد هستید هیچ کدام از افرادی که تحت عنوان نماینده و یا مسئولین که بر سرنوشت جامعه ایران حاکم هستند نه تنها خواستار رفع و رجوع مشکلات ما نیستند، بلکه خود عامل ایجاد این مشکلات می باشند.
فقر و گرسنگی، اختلاف طبقاتی بین کارگران و مردم فقیر و زحمتکش، با صاحبان سرمایه و مدافعان فقر و‌گرسنگی روز به روز بیشتر می شود.
نیرو ها و دستگاه های سیاسی، امنیتی، نیرو های نظامی، فرهنگی و نماینده گان مجلس همگی حافظ منافع سرمایه داران هستند.
این افراد تمام قد در اختیار منافع سرمایه داران هستند. تمام برنامه ها و لوایحی که در مجلس تصویب میشود تنها بر اساس منافع پول داران و صاحبان سرمایه است.
نماینده گان مجلس با استفاده از قدرت دولتی تلاش می کنند تا با استفاده از مواد قانونی موجود و یا تصویب قوانین جدید هر چه بیشتر در راستای منافع سرمایه داران باشند.
از تصویب ناچیزی ترین دستمزد ما کارگران گرفته، تا چگونگی واگذاری کارخانجات، مراکز آموزشی، درمانی و… به بخش خصوصی، از فروش کوه و جنگل گرفته،تا تعیین قیمت آب و برق و گازو… همه و همه توسط کسانی که خود را نماینده مردم معرفی می کنند و در مجلس حضور دارند ،تعیین می شود.
پس خیلی راحت قابل تشخیص است که مجلس،مجلس سرمایه داران است نه مجلس کارگران.
پس آنها هر چند ادعا داشته باشند که حامی کارگران هستند اما در اساس و در بنیاد در راستای منافع سرمایه داران حرکت می کنند.
ما نباید به این افراد، نهادها و سازمان های حامی سرمایه داران توهم داشته باشیم.
از پایین تا بالا همگی حاکمان در جامعه ایران در خدمت سرمایه داران بوده و درجه اول، در درجه دوم، در درجه سوم و در درجه صدم باز هم آنها منافع صاحبان قدرت و صاحبان زر و زور را مد نظر دارند.
اصولا تشکیل چنین مجالسی برای تثبیت و حاکمیت سرمایه داران می باشد و هیچ ربطی به زندگی ما کارگران نداشته و نخواهد داشت.
پس بایدبه نیروی طبقاتی خود باور داشته باشیم.
همانطور که تا کنون فریب آنها را نخورده ایم همچنان باید گفته شود، نه دولت ،نه حاکم نیستند به فکر ملت.
به نیروی خود باور داشته باشیم و با اتحاد و همبستگی برای آینده ای پر از رفاه تلاش کنیم.
ما باید بر سرنوشت خود حاکم شویم.
نه مجلس، نه پارلمان، نه هیچ حزبی نباید بر سرنوشت ما حاکم شوند.
ما کارگران و مردم زحمتکش که چرخ های اقتصادی را می توانیم بچرخانیم، آنقدر عقل و خرد، شعور و دانش را داریم که برای امروز و فردای خود برنامه ریزی کنیم و جدا از چرخ های اقتصای، چرخهای زندگی را بدور از رنج و محنت، بدور از فقر و گرسنگی و استثمار، را به حرکت در آوریم.
کارگران؛
نه به مجلس،نه به دولت سرمایه داران، نه به فرد پرستی، نه به حاکمیت حزبی، زنده باد حاکمیت شورایی را از امروز تا فردای پیروزی را برای هم تکرار کنیم و برای رسیدن به آن مبارزه کنیم.
پیروزی از آن ماست!
سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه
۳۰ مرداد