یکشنبه ۳/۲۵/ ۹۹ یازدهمین سالگرد جنبش سبز بود. این روز:
۱- یازدهمین سالگرد بزرگترین راهپیمایی اعتراضی و ضد استبدادی تاریخ این کشور چه پیش از انقلاب و چه پس از انقلاب است.
۲- یازدهمین سالگرد جنبشی است که نام و یاد آن لرزه بر اندام مستبد و اصحاب استبداد می‌اندازد.
۳- یازدهمین سالگرد عریان شدن زوال مشروعیت نظام استبداد دینی و ولی فقیهش علی خامنه‌ای است.
۴- یازدهمین سالگرد برانداختن تام و تمام پردهٔ تزویر از چهرهٔ مستبد امروز ایران و استبداد دینی است.
این که آقای خامنه‌ای پس از این راهپیمایی اعتراضی گفت : آبروی نظام رفت یا آبروی نظام را بردند اشاره به همین نکات دارد.
جنبش سبز زنده است چون مطالبات آن که همان جمهوریت تام و تمام، دمکراسی، حکومت قانون، عدالت، آزادی‌های فردی و اجتماعی، حقوق شهروندی، توسعهٔ اقتصادی و سیاسی است، تاکنون معوق مانده و بر آورده نشده است واکنون با شدت بسیار بیشتری مطالبه می‌شود.
جنبش سبز آتش زیر خاکستری است که با این وضعیت بحرانی و انسان‌شکن اقتصادی چندان طولی نمی‌کشد که شعله‌ور گردد.
رهبران جنبش سبز قریب ده سال است که در حصر به سر می‌برند و همچنان هدف کینه‌توزی و انتقام‌جویی مستبد امروز ایران‌اند اما محکم و استوار بر سر موضع خود علیه استبداد ایستاده‌اند.
چند روز پیش آقای محمد تقی کروبی، فرزند شیخ شجاع اصلاح طلبان آقای کروبی، طی مصاحبه‌ای اعلام کرد که آقای کروبی ماه گذشته دچار بیهوشی شده و با تعلل نیروهای امنیتی با یک ساعت تأخیر به بیمارستان اعزام و مورد مداوا قرار گرفته است و به خاطر شرایط کرونایی پس از یک روز به منزل (محل حصر) باز گشته. فرزند ایشان تأکید کرد که آقای کروبی علی‌رغم ضعف جسمانی از روحیه‌ای بسیار عالی و مقاوم برخوردار است.
از خداوند کریم سلامتی و تندرستی این عزیز محصور و دو عزیز محصور دیگر را مسئلت دارم. امیدوارم هرچه زودتر اینحصر غیرقانونی و ظالمانه شکسته شود و مردم شاهد آزادی محصورین و آزادی زندانیان سیاسی باشند که از اساس دستگیری و محاکماتشان غیر قانونی و ستمگرانه بوده است.
به هر حال هر حادثه سوئی که برای محصورین و زندانیان سیاسی عزیز رخ دهد مسئول اصلی آن آقای خامنه‌ای است که باید پاسخگو باشد.