ناصر زرافشان حقوقدان در گفت و گو با خبرنگار جماران، گفت: فلسفه اولیه مجلس این است که منعکس کننده اراده مردم باشد و آنها گرایشات مختلف را بر مواضع متفاوت شان انتخاب کنند. اما کاری که امروز از سوی دستگاه قدرت برای گزینش نمایندگان مجلس صورت می گیرد با اصل و اساس فلسفه پارلمان مغایرت دارد. مقصود من تنها این دوره از مجلس هم نیست بلکه در تمام ادوار گذشته این مشکل وجود داشته است.
وی افزود: در تمام سال های گذشته، مجلس آنگونه که باید حسب تعریفش باشد نبوده است. به بیانی دیگر، هرگز معرف کل گرایش های سیاسی متفاوت درون جامعه نبوده است. مجلس باید بیشتر از آنکه ویترینی از دموکراسی به نمایش بگذارد؛ معنا و هدفش این باشد که نمونه ای کوچک از همه جامعه جامعه باشد. مضحک ترین مسأله برای مجلس این است که دستگاه قدرت بگوید چه کسانی را قبول دارد و چه کسانی را قبول ندارد. باید پرسید که در این صورت چرا مجلس تشکیل می دهند؟
این حقوق دان ادامه داد: برخی رسانه ها در روزهای اخیر نوشته اند نگرانی وجود دارد که مجلس آینده بازتاب دهنده نظرات و نگاه های گرایشات گوناگون جامعه نباشد. خود این نگرانی فریب آمیز است و طوری القاء می کند که انگار در ادوار گذشته مجلس چنین چیزی بوده است.
وی با اشاره به دوره اول مجلس شورای اسلامی گفت: البته باید مجلس اول را مستثنی دانست. زیرا تب و تاب های دوره اول مانع از دخالت دستگاه قدرت در آن می شد. همیشه بعد از زیر و زبر شدن های اجتماعی دوره ای وجود دارد که هنوز گرایش های مختلف سیاسی فعال هستند و گروهی که می خواهد عقیده خود را بر دیگران تحمیل کند فرصت این کار را پیدا نکرده است.
زرافشان گفت: متاسفانه اصلاح طلبان نیز در دوره های قبل یادشان رفته بود که جز خودشان کسانی دیگر هم در جامعه هستند؛ حالا نوبت پیاده کردن خودشان از این قطار رسیده است. این ذات تحولات اجتماعی است. بی تردید می توان له یا علیه هر گرایشی در آن واحد استدلال کرد و مجلس نیز باید در همین نمایش بورژوازی فعلی معرف کل جامعه ایران باشد. اینکه بگویند هرکس با آنها موافق نیست نباید باشد دیگر ضرورتی به تشکیل مجلس نیست. پیشنهاد می کنم هواخواهان خود را جمع کرده و دور هم بنشینند و هر آنچه دوست دارند بگویند و بشنوند.