در روزهایی که میهن بلازده ما نمی داند کدام داغ را سوگواری کند،
نمی داند سوگواری می تواند بکند یا نه،
نمی داند اعتراض بالاخره حقش هست،
نمی داند انتقاد از بی فکری و بی عرضگی مدیران ارشد، مورد سرکوب واقع می شود یا نه،
نمی داند در سوگ کشته شدگان آبان بگرید یا در داغ از دست دادن نخبگانمانمان در سقوط هواپیما و یا مرگ تشییع کنندگان کرمانی…
چند روز است که سیستان در سکوت، غرق آب است. هموطنان محرومترین استان کشور امروز به یاری و اطلاع رسانی ما نیازمندند.
پتو، لباس گرم، لوازم خانه و… و حتا غذا ندارند. هوا سرد است و کودکان و سالخوردگان بیشتر از همه در معرض خطر.
نگذاریم سیستان غرق شده، در هجوم اخبار نیز غرق شود و فراموش.
به یاری هموطنان سیستانی با تمام قوا بشتابیم!
سندیکای کارگران فلزکارمکانیک ایران
٢٣ مهرماه ١٣٩٨