«رضا خندان»، فعال مدنی و از دوستان نزدیک فرهاد میثمی به ایران‌وایر گفت او صبح روز ۱۹ آبان و یک روز پس از انتقالش به زندان رجایی‌شهر در طی تماس تلفنی به او گفته، در یک اتاق با دو شهروند بهایی زندانی به سر می‌برد.
آقای خندان درباره نحو انتقال فرهاد میثمی به زندان رجایی‌شهر گفت: «فرهاد در این تماس تلفنی به من گفت صبح روز ۱۸ آبان دفتر بند چهارم اوین او را برای پاسخگویی به سوالاتی صدا کردند. فرهاد هم فکر کرده بود در ادامه «نافرمانی مدنی‌اش» می‌خواهند دوباره با او صحبت کنند، اما در آنجا او را سوار ماشینی کرده و به زندان رجایی‌شهر منتقل کردند، یک ساعت بعد هم ماموران به داخل بند او رفته و همه وسایل شخصی‌اش را جمع کردند که احتمالا برای او به زندان رجایی‌شهر خواهند فرستاد.»
به گفته رضا خندان، آقای میثمی اکنون در یک اتاق با دو زندانی بهایی دیگر به سر می‌برد: «فرهاد گفت جایش خوب است، فقط حالت ایزوله نسبت به بقیه بندها و زندانیان دارد. حق کتابخانه رفتن و هواخوری‌شان هم محدود است. قبلا در بند چهارم زندان اوین در یک اتاق کوچک به همراه ۳۰ زندانی دیگر بود، طبعا دیگر مشکلات سابق را ندارد اما با انتقال او به چنین اتاقی که شبیه سلول انفرادی است درواقع خواسته‌اند هم یک‌جور او را تنبیه کنند و هم از بقیه جدایش کنند. برای کسی که حبس طولانی‌مدت دارد این شکل زندان سخت خواهد شد.»
فرهاد میثمی به همراه محمد حبیبی، فعال صنفی معلمان دو زندانی عقیدتی هستند که در تاریخ ۱۶ مهر در نامه‌ای خطاب به «سیاست‌گذاران قوه قضاییه و سازمان زندان‌ها» نوشته بودند در اعتراض به محدودیت‌های غیرقانونی جدید در زندان اوین دست به نافرمانی مدنی در محیط زندان خواهند زد.
این دو زندانی در نامه خود نوشته بودند آن‌ها به این موج جدید فشار و زیر پا گذاشتن حقوق آشکار زندانیان اعتراض دارند: «با توجه به نقض صریح مفاد عدیده از آیین‌نامه اجرایی سازمان زندان‌ها و سایر قوانین جاری کشور درزمینه حقوق زندانیان و عدم پاسخگویی رییس زندان به درخواست‌های مکرر زندانیان برای گفتگو دراین‌باره، ازاین‌پس خود را ملزم به رعایت قوانین دلبخواهانه زندان‌های شما نمی‌دانیم.»
فرهاد میثمی و محمد حبیبی در توضیح نافرمانی مدنی خود در محیط زندان نوشته بودند ازآن‌پس، در صف آمارگیری‌های صبح و شب زندان حضور پیدا نمی‌کنند و در آن زمان مشغول مطالعه خواهند بود یا در مراسم صبحگاهی اجباری زندان شرکت نمی‌کنند.
«غلامرضا ضیایی» که از اوایل مرداد ۱۳۹۸ رییس جدید زندان اوین شد، محدودیت‌های مضاعفی را برای زندانیان زن و مرد این زندان قایل شده است؛ ازجمله کاهش تعداد ملاقات حضوری خانواده‌ها با زندانیان، حذف روز اختصاصی برای ملاقات مادران با کودکانشان، محدود شدن تماس‌های تلفنی با بیرون از زندان و همچنین عدم اجازه ورود کتاب و نشریات به داخل بندها.
ضیایی، پیش‌ازاین ریاست زندان رجایی‌شهر کرج را به عهده داشت که به گفته زندانیان وضعیت نامناسبی از نظر بهداشتی، امنیتی و امکانات دارد؛ و همچنین در سال ۱۳۸۸ و در زمان وقایع کهریزک، او رییس این بازداشتگاه بود.
فرهاد میثمی و محمد حبیبی دو زندانی بند چهارم زندان اوین در نامه خود اعلام کردند که در اعتراض به کمبودها و آزارهای زندانیان از تاریخ ۱۶مهر۱۳۹۸ دست به نافرمانی مدنی خواند زد.
پاسخ غلامرضا ضیایی، رییس زندان اوین به این اعتراض «ممنوع‌الملاقات» کردن فرهاد میثمی و محمد حبیبی بود.
این در حالی است که طبق ماده ۱۸۰ آیین‌نامه سازمان زندان‌ها «کلیه محکومان و متهمان تحت نظارت کامل و طبق مقررات مجاز به داشتن ارتباط با بستگان و آشنایان خود هستند.»
آقای میثمی و حبیبی در نامه خود نوشته بودند: «ما آماده آن هستیم که هرگونه برخورد و مجازات واکنشی شما را با صبوری تحمل کنیم: از محرومیت ملاقات یا انتقال به بندها و زندان‌های دیگر گرفته تا ایزوله کردن ما در آن مکان زیر قرنطینه و یا حتی محبوس کردنمان در انفرادی، تبعید، یا صدور احکام جدید و افزودن بر طول سال‌های زندانمان. با علم به همه‌ی این‌ها، پای در این راه می‌گذاریم؛ و مگر نه این است که ما را به هر بند یا زندان دیگری هم تبعید کنید نهایتا آن زندان شما هم قواعد و قوانینی دارد که ما همچنان از رعایتشان سرباز خواهیم زد؟ این یعنی دیگر نمی‌توانید ما را در یک زندان عمومی نگاه دارید مگر با بازگشت از این رویه ناصواب و تعهدتان به رعایت حقوق حداقلی زندانیان.»
رضا خندان درباره فشارها به محمد حبیبی گفت: «ظاهرا پس از انتقال فرهاد میثمی، محمد حبیبی نیز از سوی کسانی در زندان اوین تهدید شده که او را هم مانند دوستش به‌جای بدی منتقل خواهند کرد. درواقع او را ترسانده‌اند.»
فرهاد میثمی، پزشک فعال مدنی روز ۹مرداد۱۳۹۷ از سوی نیروهای امنیتی در منزلش بازداشت شد. او در دهه ۷۰ و ۸۰ مدیر مسوول فرهنگی «انتشاراتی اندیشه‌سازان» و معلم کلاس‌های کنکور بود. آقای میثمی به اتهام «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی»، «تبلیغ علیه نظام» و «اشاعه و ترویج بدحجابی در جامعه» نهایتا به شش سال حبس قطعی محکوم شد.
محمد حبیبی، فعال صنفی معلمان و عضو کانون صنفی معلمان نیز به اتهامات «اجتماع و تبانی برای اقدام علیه امنیت ملی»، «تبلیغ نظام» و «اخلال در نظم» به هفت سال و نیم زندان، ۷۴ ضربه شلاق و دو سال محرومیت از حقوق اجتماعی و ممنوع‌الخروجی محکوم شده است.
رضا خندان می‌گوید احتمالا انتقال ناگهانی فرهاد میثمی به زندان دیگری و در اتاقی فقط با دو زندانی دیگر، یک‌جور سعی در ایزوله و تنبیه کردن اوست.
ایران وایر – گزارش از نیلوفر رستمی
۲۰ آبان ۹۸