خانم اعظم طالقانی – پیشتاز تفسیر غیرجنسیتی از واژه ی«رجل سیاسی» مندرج در قانون اساسی‌ست، واژه ی دوپهلویی در قانون‌اساسی که ریاست جمهوری را به عنوان حقی مردانه تثبیت کرده است.
واژه ای که سایه ی سنگین‌ش در طول چهل سال حکومت اسلامی قوانین و فرهنگ حوزه ی زنان را در شکاف جنسیتی غیرقابل قبول و باور غوطه‌ور کرده است.
مقاومت و رفتار آزادی‌خواهانه‌ی اعظم طالقانی، فرایند پیچیده‌ای است از دانش آکادمیک او در دانشکده ی حقوق، تجربه ی سخت زندان و میراث پدرمرحومش آیت‌الله طالقانی.
فعالیت‌های این بانوی فقید با وجود بیماری‌های جسمی و مسئولیت‌های سنگین مادری و تألمات روحی ناشی از پریشانی‌ها و نابسامانی‌های ملی، از او اسوه‌ای بی‌بدیل اما قابل پیروی ساخته‌است.
اولین تجربیاتم با او تشکیل جمعیت زنان انقلاب اسلامی از پیش از انقلاب بود، دوستی ادامه دار تا همراهی و همدلی‌هایش در جنبش سبز ودلجویی از خانواده‌های زندانی.
حالا من در این حصر بی‌سرانجام با او که بالاخره سرانجام یافت همچنان همراه و همدرد هستم در جهت احقاق حقوق برابر زن و مرد و همه آن دغدغه های جدی و بارزش.
اکنون فقدان تاسف و تاثر آور این دوست دیرین شخصیت بزرگ و فهیم را به همگان بخصوص خانواده ایشان و دوستان تسلیت می‌گویم.
زهرا رهنورد، آبان ۱۳۹۸