فرار ازمسئولیت صاحبان قدرت چە بلایی سر کشور آوردە؟!
روز چهارشنبه 10 مهر خبر اعتراض مردم خشمگین روستای چنارمحمودی از توابع شهرستان لردگان در استان چهارمحال و بختیاری تحت عنوان آلوده شدن حدود 250 نفر از اهالی این روستا به ویروس HIV( ایدز) ، جامعه را تکان داد و پس لرزه هایش تا به امروز13 مهر، گسترش یافته است.
مثل همیشه در چنین مواقعی مسئولین، توجیه گرانه با اظهارات ضدو نقیض ، هر عاملی را مقصر میدانند بجز عملکرد و قصورخودشان را!
وزارت بهداشت اطلاعیه می دهد و با محرمانه خواندن موضوع! و خاک پاشیدن در چشم مردمی که خون گریه می کنند باز هم مسئولیت را از خود دور کرده و سرش را از تیر خشم مردم
می دزدد.
قوه قضائیه هم به سبک و سیاق همیشگی فقط برای فروکش کردن این خشم ، بدنبال قربانی می گردد و بطور شتابزده با بازداشت فلان بهیار ویا کارمند بهداشت یک روستای دورافتاده که فاقد هرگونه ابزار و امکانات مناسب هست، سعی دارد بدون اینکه به افکار عمومی فرصت بررسی و تشریح کارشناسانه داده شود، خاک برسر این فاجعه بپاشد.
سلامت عمومی از سال ها پیش بشدت آسیب پذیر شده، و با رویکرد سیاست بازارآزاد به عرصه بهداشت و درمان مردم و ساختار عقب مانده آموزش وپرورش در آموزش پیشگیری در مدارس و رسانه های مسلط ، زمینه ها یکی پس از دیگری برای این فجایع آماده می گردد.
. در حالیکه قدرت اقتصادی و توان معیشتی اکثریت جامعه روز به روز کاهش یافته، امکان دستیابی شهروندان به پیشگیری و درمان بسیار مشکل و محدود شده است.
صدای هشدار دهنده منتقدین و جنبش های مردمی که سال هاست فریاد می زنند: “نیاز ما این زمان معیشت است و درمان” هم بجائی نرسیده تا به ناگهان حادثه بسیارغم انگیز ” روستای چنارمحمود” بعنوان دملی از تن رنجور و بیمار رها شده جامعه ، سر برآورد.
مردم آشکارا می بینند در حالی که هزاران میلیارد تومان برای طرح های بی ثمر تحت عنوان ” طرح تحول سلامت ” هزینه شده و در واقع کیسه ای برای دزدیهای نجومی تعبیه گردیده، همین صاحبان قدرت و ثروت بی اعتماد حتی به بیمارستانهای خصوصی لاکچری چگونه برای مداوای خود، به کشورهای اروپائی رفته و با پول ملت با برخورداری از پیشرفته ترین امکانات و تجهیزات پزشکی به درمان خود می پردازند، در حالی که مادری دردمند مقابل بیمارستان نمازی شیراز فریاد می زند: “من یمنم؛ من سوریهام؛ بچه من هم گشنه است! ملت ما گشنه است!”
حادثه “لردگان” هر دلیلی داشته باشد، مردم حق دارند که انگشت اتهام و تقصیر را به سوی مراکز و نهاد های حکومت از جمله مرکز بهداشت، فرمانداری لردگان و دفتر امام جمعه شهر نشانه روند. چرا که تمامی امکانات و ظرفیت ها و منابع و زیر ساخت ها و نیروی انسانی یک جامعه در اختیار حکومتی ست که وظیفه اش در کنار تامین نیازهای اولیه مردم ، سلامت جامعه بعنوان اولویت اصلی ست.
درایجاد شرایط مناسب بهداشت و درمان و تضمین سلامت مردم هیچ قصور ، سهل انگاری و توجیه پذیرفتنی نیست.
شناسائی ودرمان فوری و با کیفیت این بیماران با هر هزینه ای، اقدام عاجل ست. پیگیری کارشناسانه برای پیشگیری از تکرار آن باید در دستور قرار گیرد.
کوتاه کردن دست بازار آزاد و بیرون کشیدن نظام سلامت از چرخه سود، و برخورداری همه شهروندان از سیستم بهداشت و درمان رایگان و مناسب ، کارآمد و مدرن برای تضمین سلامت جامعه، حق مردم و از مطالبات اصلی جامعه مدنی ست.
“ما امضا کنندگان این بیانیه، خواهان عدم مداخله پلیس و توقف فوری سرکوب معترضین ، حمایت و مداوای فوری و مناسب بیماران ، ریشه یابی اصلی این فاجعه، بررسی و ارائه گزارش مستقل و بیطرفانه به جامعه با حضور نمایندگان مردم آسیب دیده هستیم .”
ما در کنار مردم لردگان ایستاده ایم و به مقاومت و ایستادگی آنان درود میفرستیم.
١. شورای بازنشستگان ایران
٢. معلمان عدالتخواه