به جز یک عضو از اعضایی که «فقهای شورای نگهبان« خوانده می شوند، بقیه پنج عضو این شورا در انتخابات مجلس خبرگان رهبری ثبت نام کرده‌اند و پرسش‌های بی پاسخی در اذهان عمومی شکل گرفته که آیا این افراد قرار است صلاحیت خود را توسط خود تایید کنند؟!
به گزارش آمدنیوز، تا این لحظه، به جز یک نفر (مهدی‌شب‌زنده‌دار)، پنج عضو دیگر این شورا که «فقیه» خوانده می‌شوند، رسما نامزد مجلس خبرگان شده‌اند. قانون فعلی منعی برای این اعلام نامزدی در نظر نگرفته، اما همین قانون قید و بندها و تناقض‌هایی در خود دارد که فلسفه نظارت را زیر سوال می‌برد. آقای رئیس‌جمهور که تاکید زیادی بر قانون و اجرای آن در انتخابات دارد، بد نیست به نکات زیر توجه کند و مهیای اقدامات لازم و اعمال فراقانونی احتمالی این اعضای این شورا باشد.
بر اساس تبصره ۴ ماده ۱۱ آیین‌نامه اجرایی قانون انتخابات مجلس خبرگان رهبری، «چنان‌چه اعضای شورای نگهبان، داوطلب نمایندگی مجلس خبرگان گردند، نمی‌توانند نسبت به انتخابات استانی که از آن‌جا داوطلب شده‌اند، نظارت و اتخاذ تصمیم نمایند.» این ماده قانونی بسیار صریح و شفاف بیان شده و برخلاف سایر مواد قانونی که شورای نگهبان آن‌ها را تفسیر وارونه می‌کند، نیست.
بر همین اساس، «احمد جنتی» که از حوزه انتخابیه تهران نامزد شده، حق نظارت و اتخاذ تصمیم در مورد انتخابات استان تهران را ندارد.
«محمود هاشمی شاهرودی» که از حوزه انتخابیه مشهد نامزد شده، حق نظارت و اتخاذ تصمیم در مورد انتخابات استان خراسان رضوی را ندارد. «محمد مومن» که از حوزه انتخابیه قم نامزد شده، حق نظارت و اتخاذ تصمیم در مورد انتخابات استان قم را ندارد. «محمدرضا مدرسی یزدی» که از حوزه انتخابیه تهران نامزد شده، حق نظارت و اتخاذ تصمیم در مورد انتخابات استان تهران را ندارد.
«محمد یزدی» هم که از حوزه انتخابیه تهران نامزد شده، حق نظارت و اتخاذ تصمیم در مورد انتخابات استان تهران را ندارد.
ماده ۱۵ و ۱۶ همین قانون نیز، وظیفه تایید صلاحیت‌های نامزدهای خبرگان را به «فقهای شورای نگهبان» سپرده است! یعنی شش عضوی که «فقیه» خوانده می‌شوند، پنج نفرشان خود نامزد این انتخابات هستند و طبق قانون هم محدودیت نظارتی و دخالت در سه استان تهران، قم و خراسان رضوی شامل حال‌شان می‌شود.
حالا سوال اساسی این است که چگونه می‌توان اطمینان حاصل کرد در روند تایید صلاحیت‌ها و نظارت‌ها، این محدودیت‌های قانونی واقعا رعایت شود؟!
آیا می‌توان پذیرفت زمانی‌که لیست اسامی نامزدهای استان تهران به شورای نگهبان می‌رسد و «فقهای شورا» باید بررسی را آغاز کنند، آقایان محمد یزدی، احمد جنتی و مدرسی‌یزدی چشم و دهان‌شان را می‌بندند و از اتاق خارج می‌شوند تا «دخالتی» در اتخاذ تصمیم نداشته باشند!
سوال بعدی این‌جاست که شهروندان و مسئولین اجرایی انتخابات چگونه باید بر این روند نظارت داشته باشند تا اعضای شورای نگهبان در اجرای قانون تخلف نکنند؟
سوالاتی از این دست و عدم پاسخ‌گویی مراجع قانونی به آن، موجب بی اعتمادی مردم به روند صحیح برگزاری انتخابات شده و پیگیری پاسخ به این سوالات نیز توسط مراجع امنیتی و تریبون‌های حکومتی، «فتنه» و «فتنه‌گری» خوانده می‌شود!! این‌ها سوالات مشروعی است که باید از مجریان و ناظران انتخابات در «همین مرحله» پرسیده شود.
به نقل از سایت «آمد نیوز»