پس از تنش سیاسی شدیدی که به دنبال جنگ سوریه و یمن در روابط بین تهران و ابوظبی ایجاد شد، اکنون، نزدیکی میان ایران و امارات وارد مرحله تازه ای شده است و به نظر می رسد که در مسیر تحولات مثبت قرار گرفته است. به گفته مقامات ایرانی، اخیرا پیامهایی از سوی امارات دریافت شده که تازه ترین آنها، سفر هیاتی اماراتی به تهران در روز سه شنبه گذشته است. هدف از این سفر، اعلام آمادگی ابوظبی برای همکاری بانکی با ایران بود.
العربی الجدید نوشت: در سالهای گذشته، امارات، بویژه دبی، دروازه ای برای فرار ایران از تحریمهای امریکایی و بین المللی بوده است. تهران با وجود نوسان هایی در مواضع سیاسی دو طرف، که گاه به یکدیگر نزدیک و گاه از هم دور می شوند، از مجاورت جغرافیایی و شبکه ای از روابط پیچیده، برای تامین منافع خود استفاده کرده است.
به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»؛ در ادامه این مطلب آمده است: پس از تنش سیاسی شدیدی که به دنبال جنگ سوریه و یمن در روابط تهران و ابوظبی ایجاد شد، اکنون، نزدیکی میان ایران و امارات وارد مرحله تازه ای شده است و به نظر می رسد که در مسیر تحولات مثبت قرار گرفته است. به گفته مقامات ایرانی، اخیرا پیامهایی از سوی امارات دریافت شده که تازه ترین آنها، سفر هیاتی اماراتی به تهران در روز سه شنبه گذشته است. هدف از این سفر، اعلام آمادگی ابوظبی برای همکاری بانکی با ایران بود.
آمادگی امارات برای همکاری با ایران در زمینه اقتصادی، در شرایط فعلی اعمال تحریمهای آمریکا، اهمیت زیادی برای تهران داشته و می تواند تکمیل کننده پیامهای امارات برای تهران باشد، که آن را شاخصی برای تغییر سیاستهای این کشور عربی در منطقه می داند.
به نظر می رسد نزدیکی بین ایران و امارات فراتر از اینهاست و در همین رابطه، گزارشها حاکی از آن است که مسئولان ایرانی در حال استفاده از بندرهای اماراتی،در راستای صادرات نفت تحریم شده خود، برای دولتهای اسیایی و برخی دولتهای خاورمیانه هستند.
در مجموع، در روزهای گذشته اخباری مبنی بر نزدیکی دولت امارات به تهران شنیده شده است و ظاهرا، این همکاری مالی، بانکی و مرزی بین دو طرف، می تواند کانالی را ایجاد کند که از طریق ان، تهران امکان صادرات نفت و تبادل اموال، با وجود تحریمهای آمریکایی را می یابد.
اما در حالی که دولت ترامپ هر طرفی که نسبت به نقض تحریمهای تهران اقدام کند را مورد تهدید قرار می دهد، چگونه می توان نقش امارات در کاهش فشارها بر اقتصاد ایران را تفسیر کرد؟