اگرچه من به زندانم
و دستم بسته در زنجیر
و پایم
آش و لاش از ضربه شلاق
و روحم خسته از تحقیر،
ولیکن باز می ترسی تو زندانبان
و می لرزی ز وحشت
از صدای پای هر عابر.
٧٠ روز از دستگیری ٤ تن از شرکت کنندگان در تظاهرات اول ماه مه ١٣٩٨ می گذرد و هیچ مقام مسوولی در مورد ادامه بازداشت این عزیزان توضیح قانع کننده ای نداده است. این در حالی است که ابراهیم مددی، علی نجاتی محکوم به زندان شده اند. هاله صفرزاده و پروین محمدی به دادگاه فراخوانده شده اند تا دادگاهی شوند. حسن سعیدی و جمعی از کارگران شرکت واحدی با وثیقه آزاد هستند تا موعد دادگاهشان بشود. از وضعیت نگران کننده سپیده قلیان و ابراهیم بخشی و جعفرعظیم زاده هیچگونه اطلاعی در دست نیست و سلامتی اشان در معرض خطر است.
سندیکای کارگران فلزکارمکانیک ایران آزادی فوری بازداشت شدگان روز کارگر را خواست جامعه کارگری دانسته و تعقیب و دادگاهی کردن کوشندگان کارگری و سندیکایی را خواست اجراکنندگان دستورات صندوق بین المللی پول می داند. ما خواستار آزادی زندانیان کارگری و صنفی هستیم.
جای کارگران و کوشندگان صنفی در زندان نیست!
سندیکای کارگران فلزکارمکانیک ایران
١٩ تیرماه ١٣٩٨