روز جهانی زن بر همه زنان جهان مبارک باد، اگرچه برای اینکه این تبریک صرفا، لقلقه همه ساله زبانها نباشد، لازم است حاکمان دنیا بویژه حاکمان ایران تحولی بنیادی در نگرش به زن و جایگاه او در نظام هستی و نظام قانونی و کشور ایجاد کنند.
در نخستین قدم با آزاد کردن زنان زندانی، زنان کارگر و معلم و دانشجو، درویش و فعال محیط زیست، زنان حامی حقوق کودکان و سایرین. آنها که میشناسم یا به واسطه محدودیتها از نام آنان بی خبرم اما مسایل همه آنان دغدغه شبانه روزی من است، خانمها ستوده و نرگس محمدی، آتنا دایمی و گلرخ ایرایی، نازنین زاغری و … نشان دهند که با زنان آزاده و یا آزادی زنان آزادی خواه، هیچ دشمنی و ستیزی ندارند.
اما این اقدام برای توسعه سیاسی کافی نیست بلکه لازم است در تنظیم قوانین عدالت خواهانه و در حمایت از زنان در قلمرو اقتصادی و شغلی، منزلتی و مدیریتی و استقبال از فعالیتهای هموطنان در هرجای جهان که در راستای حقوق زنان و انسانها قدم برمی دارند و دل در گرو منافع ملی و ارزشهای انسانی دارند نشان دهند که واقعا در چهلمین سال انقلاب قدم کوچکی در پرکردن شکاف جنسیتی (که در ایران بیداد می کند) برداشته اند.