✍در روزهای اخیر و به دنبال دستگیری کارگران در هفت تپه(علی بخشی و علی نجاتی)، برخی از فعالان کارگری و اجتماعی (سپیده قلیان و عسل محمدی) در شهرهای دیگر نیز دستگیر یا برای دستگیری آنان اقدام شده است، کارگران، معلمان و دانشجویان به جرم حق خواهی به زندان و شلاق محکوم می شوند و کارگران گروه ملی فولاد تهدید شده‌اند که اگر به اعتراضات خود ادامه دهند، به “شیوه ی دیگری”!؟ با آنها برخورد خواهد شد.
گویا هنوز گمان برده می شود که با بگیرو ببند و دستگیری کارگران و فعالان کارگری و اجتماعی مشکلات حل می‌شود!!
کارگران مبارز 7 تپه و فولاد اهواز و سراسر ایران هر چند ممکن است پس از چندی به دلیل فشارهای وارده بر سر کار بر گردند اما هیچ‌گاه از مبارزات خود دست نخواهند کشید. فشارهای روز مره زندگی و تحمیل زندگی چندین برابر زیر خط فقر بر تهی دستان شهری و کارگران و تمامی مردمی که خارج از دایره قدرتند، زندگی را آن چنان بر همگان تنگ کرده که چاره ای جز فریاد برای مردم باقی نمانده است، به خصوص که همگان شاهدند که حاکمان حامی دزدان و غارتگران اموال مردمند و در پناه امن قانون، مصون از هر بازخواست و مجازات، به دزدی ها و غارتگری های خود ادامه می دهند.
روشن است که این شیوه های سرکوبگرانه، نه تنها از فشارهای وارد بر زحمتکشان نمی کاهد بلکه آنها را تشدید می کند و بی شک هر چه فشارها بیشتر شود، فریادها هم رساتر خواهد شد. زمانی که آنان دیگر چیزی برای از دست دادن نداشته باشند، به گونه‌ای عمل خواهند کرد که همانند سیلی عظیم، بنیان هر چه هست را نابود کنند.
سرکوب، بازداشت، ارعاب، شکنجه و کشتار اکنون نه تنها راهگشا نیست بلکه هر روز قدرتمداران را در باتلافی عمیق تر فرو خواهد برد.
کانون مدافعان حقوق کارگر
15 آذر 1397