به گزارش یورو نیوز،براساس برآورد‌های سازمان جهانی بهداشت حدود یک سوم مردم دنیا یعنی ۲.۳ میلیارد نفر به سرویس‌های بهداشتی ایمن و سالم از جمله توالت و حمام دسترسی ندارند. همچنین حدود ۴.۵ میلیارد نفر در منزل خود شخصی توالت ندارند.
از میان کسانی که به توالت دسترسی ندارند قریب به ۹۰۰ میلیون نفر در مکان‌های سرباز مانند کنار جاده‌ها، پشت بوته‌ها و یا در قسمت‌های باز نهرها و رودخانه‌ها ادرار یا مدفوع خود را دفع می‌کنند.
نبود دسترسی به سرویس‌های بهداشتی یک معضل بهداشتی بزرگ است و به همین علت روز ۱۹ نوامبر به نام «روز توالت» نامگذاری شده است. هدف از نامگذاری این روز افزایش اطلاعات جامعه جهانی در مورد این معضل و ارائه راهکارهایی برای رفع آن است.
گزارش سازمان جهانی بهداشت در سال ۲۰۱۵ حاکی از آن است که در مجموع کمتر از ۴۰ درصد مردم جهان به سرویس بهداشتی ایمن و سالم دسترسی دارند.
بهداشت پائین با انتقال بیماری‌هایی مانند وبا، اسهال، هپاتیت نوع آ، تیفوئید و فلج اطفال مرتبط است. همچنین گفته می‌شود حداقل ۱۰ درصد جمعیت جهان مواد غذایی آبیاری شده توسط فاضلاب مصرف می‌کنند. این مساله می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌های عفونی و همینطور انگل‌های دستگاه گوارش را افزایش دهد.
۳۴٪ مردم جهان (۲.۳ میلیارد نفر) به امکانات بهداشتی اولیه مانند حمام و دستشویی دسترسی ندارند
۲۷٪ مردم جهان (۱.۹ میلیارد نفر) از امکانات بهداشتی اولیه متصل به فاضلاب استفاده می‌کنند
۳۹٪ از جمعیت جهان (۲.۹ میلیارد نفر) از سرویس‌های بهداشتی سالم و ایمن استفاده می کنند
عدم دسترسی به سرویس بهداشتی مناسب شانس ابتلا به اسهال، وبا، هپاتیت نوع آ، تیفوئید و فلج اطفال را افزایش می‌دهد
سالانه حدود ۹۰۰ هزار نفر به دلیل عدم دسترس به امکانات اولیه بهداشتی جان می‌بازند
دسترسی به سرویس بهداشتی می‌تواند از مرگ بیش از ۳۶۰ هزار کودک زیر ۵ سال جلوگیری کند
منبع: گزارش سازمان جهانی بهداشت در سال ۲۰۱۵ میلادی
در این گزارش آمده است که سالانه حدود ۹۰۰ هزار نفر در کشورهای با درآمد کم و متوسط به دلیل عدم دسترسی به بهداشت می‌میرند. تخمین زده می‌شود که وجود آب سالم و سرویس بهداشتی مناسب می‌تواند هر ساله از مرگ دست‌کم ۳۶۱ هزار کودک زیر ۵ سال جلوگیری کند.
از سال ۱۹۹۰، تعداد افرادی که در جهان به سرویس‌های بهداشتی دسترسی دارند از ۵۴ درصد به ۶۸ درصد افزایش یافته اما هنوز بخش قابل توجهی از مردم جهان دچار این کمبود هستند.
مجمع عمومی سازمان ملل متحد در سال ۲۰۱۰ دسترسی به آب آشامیدنی سالم و سرویس‌های بهداشتی و نظافتی را به عنوان یک حق انسانی به رسمیت شناخت و خواستار تلاش‌های بین المللی برای کمک به کشورهای در حال توسعه در جهت تامین آب آشامیدنی و بهداشت شد.
گرچه فراهم کردن این امکان برای تمام جهان نیازمند یک عزم جهانی است، اما سازمان جهانی بهداشت با کمک یونیسف برنامه‌ای را برای جلوگیری از بیماری‌هایی چون اسهال و سینه‌پهلو در کودکان پایه ریخته است. یکی از راه‌های رسیدن به این هدف ایجاد سرویس‌های بهداشتی در مناطق محروم است و امید می‌رود تا سال ۲۰۳۰ میلادی تعداد مبتلایان این بیماری‌ها در بسیاری از کشورهای جهان به حداقل برسد.