به گزارش خبرنگار ایلنا، پروین بختیار نژاد روزنامه‌نگار و محقق حوزه زنان درگذشت. وی چند وقتی بود در ایران به سر می‌برد و در باره خودسوزی زنان، قتل‌های ناموسی و آسیب‌شناسی کارهای مدنی در ایران پژوهش میکرد و می‌نوشت. این فعال سیاسی و پژوهش‌گر مسائل و حقوق‌زنان امروز به‌سبب بیماری درگذشت.
سایت ملی مذهبی نیز در این باره نوشت:” خانم بختیاری نژاد که از بیماری آمبولی ریه رنج می برد دیشب بر اثر این بیماری برای همیشه از جهان خاکی چشم فرو بست . خانم بختیاری نژاد در دوران جوانی به گروه موحدین پیوست و مدتی را هم در زندان گذراند. او که در مورد مسائل اجتماعی پژوهش می کرد به ویژه در دوران اصلاحات و سالهای اخیر بیشتر از هر چیز بر مسائل حقوق زنان و بحران هایی مثل خودسوزی زنان و قتل های ناموسی متمرکز شده بود و در این مورد آثاری از خود بر جای گذاشت.خانم بختیارنژاد در سالهای اخیر علاوه بر تحصیل و کار روزنامه نگاری تلاش میکرد رویکرد مدنی در فعالیت های خود اتخاذ کند و بیشتر از هر چیز به معرفی فعالیت های مدنی در جامعه مدنی بپردازد.این فعال سیاسی در طول زندگی سیاسی خود فشارهای زیادی را تحمل کرد و بارها بازجویی و احضار شده بود. وی که سال ۸۹ به فرانسه مهاجرت کرده بود سرانجام به وطن برگشت تا در خاک کشورش آرام بگیرد.”
سایت زیتون به نقل از رضا علیجانی٬ همسر او٬ در این باره نوشت: «پروین بختیارنژاد هم پروانه گون پرکشید و رفت. تنها بخت پروین در این دوران سخت این بود که سر بر خاکی نهد که دوستش داشت. در کنار مردمی که به آنها عشق می ورزید. زنان، کودکان کار و همه دردمندانی که صدایی نداشته اند.
پروین از دوران دبیرستان و با کتابهای شریعتی و صمد و … چشم به جهان گشود. زان پس در جمع ها و محفل ها و تشکل های مختلف به حد توان برای آزادی و عدالت و رهایی مردمانش تلاش کرد و علیرغم جسم همیشه بیمار و رنجورش چیزی کم نگذاشت. تالاسمی که همیشه با او بود گاه توانش را می ربود ولی عشق به مردم و میهن همواره با او بود. بعدها آمبولی و خطر لخته شدن خون (که به دو عمل جراحی در خارج از کشور منجر شد)، همیشه در کمین اش بود و بالاخره او را از پای درآورد.
چند سال آخری که همچنان پا برخاک میهن می گذاشت در باره خودسوزی زنان و قتل های ناموسی و آسیب شناسی کارهای مدنی در ایران پژوهش می کرد و می نوشت. در خارج از کشور نیز همین دغدغه ها را پی گرفت. بازگشتش به ایران اما چندان طول نکشید و در آخرین حمله بیماری قدیم دیگر تاب نیاورد و تسلیم سرنوشت شد.”