خریداران اروپایی قبل از سر رسیدن مهلت، سریعاً روند کاهش خرید از ایران را آغاز کردند. بانک بازرگانی و سرمایه‌گذاری سوئیس به مشتریانش خبر داد که از روز ۳۰ ژوئن بابت خرید نفت خام ایران هیچ پولی نخواهد داد .
مبادلات در بازار اروپا حاکی از افزایش قیمت نفت است. یکی از دلایل این افزایش، اعمال فشار آمریکا برای متوقف کردن خرید نفت از ایران است. بخصوص خریداران اروپایی زودتر از آن چه تصور می‌شد خرید خود از ایران را کاهش می‌دهند. در این وضعیت بیژن زنگنه وزیر نفت ایران حتی در مورد ادامه ی همکاری شرکت‌های چینی در پروژه ی پارس جنوبی ابراز تردید کرده است.
به گزارش خبرگزاری فرانسه، روز جمعه ٢٩ ژوئن/٨ تیر، حوالی ظهر به وقت پاریس، بهای نفت دریای شمال که یکی از معیارهای رایج سنجش قیمت نفت در بازارهای بین‌المللی است، نزدیک به یک دلار برای هر بشکه افزایش یافت و به ٧٨٫٨٣ دلار رسید. ساعتی قبل این رقم حتی به ٧٩ دلار رسید که طی یک ماه اخیر بی‌سابقه بوده است.
کارشناسان بازار نفت می‌گویند که علت اصلی این افزایش “تنش‌های سیاسی-منطقه‌ای” است که می‌تواند میزان عرضه را بی‌ثبات کند.
روز سه‌شنبه ی گذشته، واشنگتن باز هم لحن سخت‌گیرانه علیه ایران را شدت بخشید و اعلام کرد کشورهایی که از ایران نفت می‌خرند، تحت تحریم آمریکا قرار خواهند گرفت. آمریکا به این مشتری‌های ایران تا ماه نوامبر – سه ماه دیگر – مهلت داده که به خرید خود پایان دهند.
اما خریداران اروپایی قبل از سر رسیدن مهلت، سریعاً روند کاهش خرید از ایران را آغاز کردند. بانک بازرگانی و سرمایه‌گذاری سوئیس به مشتریانش خبر داد که از روز ٣٠ ژوئن بابت خرید نفت خام ایران هیچ پولی نخواهد داد. برخی شرکت‌های بزرگ نفتی از جمله توتال، مشتری این بانک هستند و برای خرید نفت از آن اعتبار می‌گیرند.
به عقیده ی کارشناسان اروپایی، این بار تحریم ایران از دوران باراک اوباما (سال ٢٠١٢) سخت‌تر خواهد بود. یکی از این کارشناسان به رویترز گفته است: “زمان اوباما تکلیف معلوم بود اما با ترامپ، هیچ چیز معلوم نیست و همه می‌ترسند”.
کارشناسان موسسه ی خصوصی “جی.بی.سی انرژی” که مقر آن در شهر وین است می‌گویند: “معلوم نیست هدف آمریکا دست یافتن به یک توافق جدید اتمی است (به جای برجام) و یا فلج کردن اقتصاد و دولت ایران؟”
به عقیده ی آنان، اگر هدف واشنگتن تجدید نظر در برجام باشد، ایران خواهد توانست بخشی از تولید خود را صادر کند اما در حالت دوم، فشارهای آمریکا به واردکنندگان نفت ایران بسیار جدی خواهد بود، “حتی به چین و هند که علاوه بر ایران، از آمریکا هم نفت خام می‌خرند”…
بدبینی زنگنه
در تهران، بیژن زنگنه وزیر نفت نیز با بدبینی، حتی نسبت به ادامه ی همکاری چینی‌ها در پروژه ی پارس جنوبی ابراز تردید کرد. زنگنه بدون نام بردن از افراد یا سازمان‌های مشخص، از کسانی انتقاد کرد که در کار وزارت نفت ایران مانع ایجاد می‌کنند. او گفت که اگر این نوع موانع در کار نبود ایران می‌توانست با شرکت‌های دیگری قرارداد ببندد و صادرات خود را به ۴ میلیون بشکه برساند. به گفته ی او در این صورت “آمریکا نمی‌توانست نفت ایران را تحریم کند”.
منظور زنگنه امضای قرارداد با شرکت‌هایی است که می‌توانند فارغ از فشارهای آمریکا با ایران همکاری کنند. وی همچنین در مورد شرکت فرانسوی توتال توضیح داد که “در حال حاضر توتال هنوز از قرارداد خارج نشده و ۳۵ روز دیگر فرصت دارد اما بعید است که توتال بتواند برای حضور در ایران از آمریکا معافیت بگیرد”.