قالیباف در حالی فقر و تکاثر را دو نقطه منفی در جامعه اسلامی می داند که تاریخ سی و چند ساله رژیم ولایت فقیه این نکته را به اثبات رسانده که انباشت ثروت به نفع اقلیتی محدود و فقر گسترده در بین اکثریت جامعه جزیی جداناپذیر از واقعیت وجودی این رژیم است.
به گزارش شهروند و به نقل قالیباف شهردار تهران، « درحال حاضر ۲۰۰هزار خانوار در شهر تهران داریم که به نان شب خود محتاج هستند.» محمد باقر قالیباف اینها را در همایش سراسری علما و ائمه جماعت مساجد تهران اعلام کرد و گفت: «باید مشکلات محرومان و نیازمندان شناسایی و در اسرع وقت برطرف شود.»
بعد از سی و چند سال حکومت “نظام نمونه اسلامی”، فقر حتی در جای جای پایتخت اسلامی و در ابعاد عظیم رسوخ کرده است. این وضعیت آن چنان ابعادی پیدا کرده که مسئولان دولتی را هم واردار به واکنش کرده است. به گزارش فارس، قالیباف، فقر و تکاثر را دو نقطه منفی در جامعه اسلامی عنوان کرد و گفت: « این دو مسأله نباید وجود داشته باشد و در مقابل تعلیم و تکریم باید در جامعه نهادینه شود.» قالیباف در حالی فقر و تکاثر را دو نقطه منفی در جامعه اسلامی می داند که تاریخ سی و چند ساله رژیم ولایت فقیه این نکته را به اثبات رسانده که انباشت ثروت به نفع اقلیتی محدود و فقر گسترده در بین اکثریت جامعه جزیی جداناپذیر از واقعیت وجودی این رژیم است.به گفته شهردار تهران وجود ٢٠٠هزار خانواده نیازمند در تهران در شرایطی است که در پایتخت ٥٠٠ تا ٦٠٠هزار خانواده وجود دارند که وضع مالی مناسبی هم دارند. شهردار تهران تأکید کرد: «ائمه جماعت با برنامه‌ریزی دقیق‌تر، مشکلات زندگی افراد در مجاورت مساجد را شناسایی و در جهت رفع آنها با مشارکت شهرداری تهران اقدام کنند.» اظهارات قالیباف ادامه همان سیاست های تثبیت شده حاکمیت می باشد که در صدد است با ترویج فرهنگ صدقه مشکلات و معضلات اجتماعی را حل و فصل کند. این در حالی است که ما هر روز شاهد افشای حیف و میل های نجومی در بین مقامات حکومتی هستیم که در طول بیش از سه دهه گذشته جزیی ثابت از روندهای حاکم بر مناسبات موجود در بین حکومتیان بوده است و پیامد های فاجعه بار آن در شکل های متفاوت از جمله این اعتراف شهردار تهران مشاهده می کنیم. سخنان قالیباف به هیچ وجه به معنای این نیست قرار است با این معضل برخورد اساسی صورت گیرد. هر از چندی به دلیل فشار افکار عمومی مسئولین مختلف با اظهارات این چنینی سعی دارند نشان بدهند که عزمی جدی برای مثلا فقر زدایی وجود دارد اما پس از چند رور این اظهارات به بایگانی فراموشی سپرده می شود.